مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای سلیمی ثابت
دکتر علیرضا شریفی اردانی، فاطمه قهوه‌چی الحسینی، فائزه امیرسیف الدینی، محمد صادق موسوی نژاد، سارنگ سلیمی ثابت،
سال ۱۳، شماره ۲ - ( اردیبهشت ۱۴۰۳ / پیاپی ۹۵ ۱۴۰۳ )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطهای تنظیم هیجان در رابطه بین توانمندی‌های منش والدین با مهارت اجتماعی فرزندان بود. روش پژوهش توصیفی–همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری والدین دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر یزد در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند. حجم نمونه ۳۰۰ نفر بود که با روش نمونهگیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و از این تعداد ۲۸۶ نفر پرسشنامه‌ها را تکمیل نمودند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های مهارت‌های اجتماعی (SSRS) گرشام و الیوت، (۱۹۹۰)، مشکلات در نظم‌بخشی هیجانی (DERS) گراتز و روئمر (۲۰۰۴) و آزمون مختصر توانمندی‌های منش (BST) پترسون و سلیگمن (۲۰۰۴) بودند. جهت تحلیل دادهها از معادلات ساختاری به روش حد اقل مربعات جزئی (PLS-SEM) استفاده شد. یافتهها نشان داد که مسیر مستقیم فضیلت‌های والدین به تنظیم هیجان خود (۰۰۱/۰=p) و همچنین مهارت اجتماعی فرزندان(۰۰۱/۰= p) به طور مثبت معنی‌دار است، مسیر تنظیم هیجانی به مهارت اجتماعی در والدین (۰۰۱/۰= p) به طور مثبت معنی‌دار است. یافتهها نشان داد که مسیر غیرمستقیم توانمندی‌های منش والدین به مهارت اجتماعی با توجه به نقش واسطهای تنظیم هیجانی ( ۰۰۲/۰= p) نیز معنی‌دار بوده است. شاخص‌های برازش مدل در وضعیت مطلوب بودند. با توجه به نتایج توانمندی‌های منش والدین با توجه به نقش واسطهای تنظیم هیجانی می‌تواند تبیین کننده مهارت اجتماعی فرزندان باشد.
سارنگ سلیمی ثابت، دکتر محسن سعیدمنش،
سال ۱۳، شماره ۸ - ( آبان ۱۴۰۳ / پیاپی ۱۰۱ ۱۴۰۳ )
چکیده
این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی رویکرد روانپویشی فشرده و کوتاه مدت بر ترس از صمیمیت و تنظیمهیجان نوجوانان انجام شد. مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش تمامی نوجوانان ۱۵ تا ۱۸ ساله شهر رشت در سال ۱۴۰۲ بود که از این بین تعداد ۳۴ نفر به روش نمونهگیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (۱۷ نفر) و گواه (۱۷ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایشی به مدت ۱۰ جلسهی ۶۰ دقیقه‌ای در برنامه رواندرمانی روانپویشی فشرده و کوتاه مدت (دوانلو، ۱۹۹۶) شرکت کردند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس دشواری در تنظیم هیجانی (DERS) گراتز و رومر (۲۰۰۴) و پرسشنامه ترس از صمیمیت (FIS) دسکاتنر و تلن (۱۹۹۱) استفاده شد. دادههای جمعآوری شده با آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافتهها نشان داد که رویکرد روانپویشی فشرده و کوتاه‌مدت باعث کاهش معنادار نمرات ترس از صمیمیت و مشکل در تنظیم هیجان نوجوانان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، در مراحل پس آزمون (۰۱/۰P<) و پیگیری (۰۵/۰P<) شده است. می‌توان نتیجه گرفت که رویکرد روانپویشی فشرده و کوتاه مدت می‌تواند بر ترس از صمیمیت و تنظیم هیجان نوجوانان مؤثر باشد.
