مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای عشقی آبکناری
مریم استادی، سمیه عشقی آبکناری،
سال ۸، شماره ۱ - ( شماره پیاپی ۳۴ / فروردین ۱۳۹۸ )
چکیده
شادکامی بنیادی ترین مفهوم در روانشناسی مثبت گراست و از این رو شمار پژوهش های انجام شده هرروز فزونی مییابد. هدف پژوهش حاضر مطالعه نقش پیشبینی کنندگی شادی توسط سرمایه روانشناختی و هدف در زندگی کارمندان سازمان زمینشناسی شهر تهران است.در این پژوهش از نوع همبستگی، شرکتکنندگان شامل ۱۶۰ نفر از کارمندان در دسترس سازمان زمینشناسی تهران بودند.ابزارهای مورد استفاده درپژوهش، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۱۹۹۰)، پرسشنامه هدف درزندگی ماهولیک و کرامباف (۱۹۶۹) و پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷) بودند.پژوهش نشان داد که شادی رابطه مثبت و معناداری با سرمایه روانشناختی و هدف در زندگی دارد (p<۰,۰۱). و بین سرمایه روانشناختی و هدف در زندگی نیز همبستگی معناداری وجود دارد (p<۰,۰۱). سرمایه روانشناختی ۲۳ درصد از شادی و هدف در زندگی ۲۸ درصداز آن را پیشبینی میکند. یعنی هر قدر افراد از درجه بالاتری از سرمایه روانشناختی و هدف در زندگی برخوردار باشند، شادی آنها افزایش پیدا میکند. لذا میتوان با برنامه‌ریزی مناسب در زمینه آموزش سرمایه روانشناختی و هدف به کارکنان، سبب افزایش شادی ورضایتمندی آنها شد و علاوه بر بهرهمند شدن از منافع آن، اهداف سازمانی نیز بهتر و سریعتر به نتیجه میرسد.
سمیه عشقی آبکناری، افروز پورفهیمی،
سال ۹، شماره ۴ - ( تیر ماه ۱۳۹۹/ شماره پیاپی ۴۹ ۱۳۹۹ )
چکیده
هدف پژوهش بررسی مقایسهای اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی کارکنان بخش توانبخشی و اداری جمعیت هلال احمر تهران بود. روش پژوهش توصیفی از نوع مقایسهای و جامعه آماری شامل ۱۶۵ نفر از کارکنان بخش توانبخشی و اداری هلال احمر در سال ۱۳۹۶بود که ۸۰ نفر ازکارکنان را بخش اداری و ۸۵ نفر از کارکنان را بخش توانبخشی تشکیل میدادند. با توجه به جمعیت محدود کارمندان، بنابر روش نمونهگیری در دسترس، ۱۶۳ نفر از کارمندان بخش توانبخشی و اداری که شرایط ورود به پژوهش را داشتند در این پژوهش شرکت کردند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه افسردگی بک، استیر و براون(۱۹۹۶)، پرسشنامه اضطراب بک، اپستین، براون و استین(۱۹۹۸) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(۱۹۹۶) بود. پس از حذف ۳ پرسشنامه مخدوش، داده های ۱۶۰ نفر تحلیل شد. یافته ها نشان دادند که میانگین نمرات اضطراب (۴۸/۹۶=F و ۹۵/۰=P) و افسردگی (۷۷/۱۵=F و ۱۳/۰=p) به طور معناداری در گروه توانبخشی بیشتر از اداری است اما کیفیت زندگی (۵۶,۷۸= F و ۰۰۱/۰=p) دو گروه تفاوت معناداری نداشت. از آنجایی که اضطراب و افسردگی تاثیر بسزایی روی کیفیت زندگی دارند و میزان افسردگی و اضطراب در گروه توانبخشی بیشتر از اداری بود، میتوان جهت حفظ و ارتقای سلامت روان این گروه، مداخلات بالینی و آموزشی مرتبطی به منظور پیشگیری اثر افسردگی و اضطراب روی کیفیت زندگی انجام داد.
