مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای فرخ زاد
محبوبه اکبری، پگاه فرخ زاد، خدیجه ابوالمعالی الحسینی،
سال ۱۲، شماره ۵ - ( مرداد ۱۴۰۲ / پیاپی ۸۶ ۱۴۰۲ )
چکیده
هدف مطالعه حاضر مدل‌یابی اضطراب اجتماعی بر مبنای سیستم‌های مغزی-رفتاری، دل‌بستگی به والدین و همسالان و خودکارآمدی اجتماعی با میانجیگری مهار هیجان در نوجوانان بود. این پژوهش توصیفی-همبستگی و به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری مطالعه شامل تمامی دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. جهت انتخاب نمونه ابتدا به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای هجده مدرسه انتخاب گردید، سپس از میان آنها ۵۶۴ نفر به شیوه در دسترس وارد مطالعه و به پرسشنامه‌های سیستم‌های بازداری و فعال‌سازی رفتاری (BIS/BAS، کارور و وایت، ۱۹۹۴)، دل‌بستگی به والدین و همسالان (IPPA، آرمسدن و گرینبرگ، ۱۹۸۷)، خودکارآمدی برای موقعیت‌های اجتماعی (SESS، گودیانو و هربرت، ۲۰۰۳)، مهار هیجان (ECQ، راجر و نجاریان، ۱۹۸۹) و هراس اجتماعی (SPIN، کانر و همکاران، ۲۰۰۰) پاسخ دادند. نتایج این پژوهش حاکی از برازش قابل‌قبول الگوی پیشنهادی با داده‌های گردآوری‌شده بود. یافته‌ها نشان داد سیستم بازداری رفتاری به‌طور مثبت (۰۱/۰>P) و سیستم فعال‌سازی رفتاری (۰۵/۰>P)، دل‌بستگی به والدین و همسالان و خودکارآمدی اجتماعی (۰۱/۰>P) به‌طور منفی و به‌واسطه مهار هیجان بر اضطراب اجتماعی اثر معنادار دارند. درنتیجه نظر به نقش تعدیل‌کننده مهار هیجان، توسعه مهارت‌های تنظیم هیجان می‌تواند به کاهش قدرت عوامل زمینه‌ساز و تخفیف علائم اضطراب اجتماعی نوجوانان یاری برساند.
سیدعلیرضا امیرآفتابی، دکتر پگاه فرخ زاد،
سال ۱۳، شماره ۳ - ( خرداد ۱۴۰۳/ پیاپی ۹۶ ۱۴۰۳ )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی نشانگان اختلال شخصیت نمایشی دانشجویان براساس سبک‌های فرزندپروری و ویژگی‌های شخصیتی والدین بود. پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی رودهن و والدین آنها در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ (حدود ۸۰۰۰ نفر) بود که از بین آنها به صورت نمونه‌گیری در دسترس ۳۶۷ نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل و چندمحوری بالینی میلون (۱۹۴۴،MCMI-III )، شیوه‌های فرزندپروری بامریند (۱۹۷۱،PSI ) و پرسشنامه سبک و اختلال شخصیت کوهل و کازن (۲۰۰۹، PSDI-S) بود. روش تحلیل این پژوهش، تحلیل رگرسیون چندگانه بود. یافته‌ها نشان داد ویژگی‌های شخصیت والدین و همچنین سبک فرزندپروری مستبدانه و سبک سهل‌گیرانه، قادر به پیش‌بینی اختلال شخصیت نمایشی دانشجویان بوده‌اند (۰۵/۰>p) و در مجموع ۷/۵۷ درصد از واریانس متغیر نشانگان اختلال شخصیت نمایشی را تبیین می‌کنند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که سبک‌های فرزندپروری و ویژگی‌های شخصیتی والدین در پیش‌بینی نشانگان اختلال شخصیت نمایشی نقش اساسی دارند و می‌توانند در شکل‌گیری اختلال شخصیت نمایشی در فرزندان نقش بسزایی داشته باشد.
