مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای مرآتی
زهره شریف، علیرضا مرآتی، مهدی یوسف‌وند،
سال ۱۳، شماره ۶ - ( شهریور ۱۴۰۳/ پیاپی ۹۹ ۱۴۰۳ )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان وجودی بر تاب‌آوری دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون، با گروه کنترل و پیگیری دو ماهه بود. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲در مدارس شهر کرج مشغول به تحصیل بودند؛ ۴۵ دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری هدفمند وارد مطالعه شدند و بطور تصادفی در دوگروه آزمایش و یک گروه گواه (هرگروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش اول (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و دوم (درمان وجودی) طی ۱۰جلسه (هرجلسه۷۰دقیقه) تحت مداخله قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC، ۲۰۰۳) و ویرایش چهارم پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (GADQ-IV، نیومن و همکاران، ۲۰۰۲) بود. داده‌ها با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. نتایج نشان داد که هر دو روش مداخله‌ی درمان پذیرش و تعهد و درمان وجودی به طور معنا‌داری باعث افزایش تاب‌آوری و کاهش اختلال اضطراب فراگیر شد (۰۱/۰P<) و این یافته تا مرحله پیگیری ماندگار بود. همچنین درمان وجودی در مقایسه با درمان پذیرش و تعهد بر افزایش تاب‌آوری و کاهش اضطراب فراگیر اثربخش‌تر است (۰۱/۰>P). بنابراین، میتوان برای افزایش تاب‌آوری و کاهش اختلال اضطراب فراگیر از درمان پذیرش و تعهد و درمان وجودی استفاده کرد، اما درمان وجودی دارای ارجحیت است.
