رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

زمینه و هدف: بنا­بر پژوهش­های عدیده­ای، اضطراب امری شایع در میان دانشجویان است و اثرات سوئی بر ابعاد گوناگون سلامت دارد. از دیگر سو، عوامل گوناگونی بر اضطراب اثر­گذار هستند که از آن میان می­توان به انعطاف­پذیری روانشناختی اشاره نمود. انعطاف­پذیری روانشناختی، یک عامل فراتشخیصی است که در سلامت روان نقش حائز­اهمیتی ایفا می­نماید و با بسیاری از پیامد روانشناختی مثبت مرتبط شده است. نه­تنها خلاء پژوهشی در این حوزه در جامعه­ی ایرانی وجود دارد بلکه پژوهش­ها حاکی از نقش فرهنگ در این متغیرها هستند. ازاین­رو، هدف این پژوهش، بررسی تاثیر انعطاف­پذیری روانشناختی و مولفه­های آن بر اضطراب در دانشجویان  بوده است.

روش بررسی: این­ پژوهش بر روی ۲۱۰ دانشجویان دانشگاه شاهد به صورت مقطعی صورت گرفت. هم­چنین نمونه­گیری به صورت تصادفی خوشه­ای انجام گردید. آزمودنی­ها به پرسشنامه های پذیرش و عمل و اضطراب صفت اشپیلبرگر پاسخ دادند. شایان­ذکر­اینکه نتایج با استفاده از Smart-PLS۲ و SPSS-۲۳تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که رابطه چشمگیری بین  انعطاف­پذیری روانشناختی، کنترل، اجتناب و اضطراب وجود دارد. این متغیرها ۴۶ درصد از واریانس متغیر اضطراب را پیش­بینی می­کردند. هم­چنین نقش جنسیت در اضطراب تایید نگردید.

نتیجه‌گیری: به­طور­کلی به­نظر می­رسد که انعطاف­ناپذیری روانشناختی و مولفه­های آن نقش پررنگی در سلامت دارند. ارتباط انعطاف‌پذیری روانشناختی با اضطراب بر ماهیت فراتشخیصی انعطاف‌ناپذیری روانشناختی صحه می‌گذارد. در برخی بافت‌ها رفتارهای سرکوبگرانه یا اجتنابی به عنوان نوعی راهبرد خود-محافظتی قلمداد می‌‌شوند که از فرد در برابر پیامدهای به‌ظاهر فاجعه‌آمیز محافظت می‌کنند.تلویحات نظری و بالینی یافته­ها و نیز تبیین­های مربوط به یافته­ها در مقاله ارائه شده است.