رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

---

 سوگ یکی از همگانی­ترین واکنش­های انسانی است که در همه فرهنگ­ها و گروه­های سنی در پاسخ به انواع مختلف فقدان، به خصوص مرگ یک عزیز اتفاق می­افتد. به منظور درمان علائم متعاقب سوگ روانشناسان و روانگران از روش­های مختلفی سود می­برند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی روان‌درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر کاهش نشانه­های خشم مبتلایان به سوگ پیچیده انجام شد. در این پژوهش که به روش تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون وگروه کنترل با گمارش تصافی انجام شد گروه نمونه از بین کلیّه افراد مراجعه­ کننده به مراکز مشاوره شهرستان کاشمر که بر اساس ملاک­های DSM-V دارای نشانه­های سوگ پیچیده تشخیص داده شدند، انتخاب شدند. از بین مراجعه کنندگان به صورت دردسترس ۳۰ نفر (مرد زن) انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار داده شدند. هر دو گروه به پرسشنامه خشم چند بعدی زیگل پاسخ دادند (پیش­آزمون). سپس گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی (فریش، ۲۰۰۶) قرار گرفتند در حالیکه گروه کنترل در این مدت درمان قبلی خود را بدون تغییر دریافت کردند. سپس آزمودنی­های هر دو گروه مورد پس ­آزمون قرار گرفتند. برای تحلیل داده­ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بعد از انجام مداخله، تفاوت معنی­داری بین گروه آزمایشی و کنترل در کاهش نشانههای خشم به وجود آمده بود (۰۱/۰ < p ). با توجه به مجذور اتا بدست آمده ۲۸ درصد از واریانس نمرات پس آزمون نشانگان خشم مربوط به تاثیر مداخله بوده است. روان­درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت­زندگی بر کاهش نشانه­های خشم افراد مبتلا به سوگ پیچیده تاثیر مثبت دارد و می­توان از این شیوه درمانی برای کمک به سلامت و بهداشت روانی افراد استفاده نمود.