مجله رویش روانشناسی از دادن گواهیهای کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای آسیب بینایی
نگین امیر ارده جانی،
سال ۱۱، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده
کودکان با آسیب بینایی از مشکلات رفتاری عمدهای رنج میبرندکه فرآیند رشد و انطباق کودک با محیط پیرامونش را تحت تأثیر قرار میدهد. از اینرو، این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی عروسکدرمانی شناختیرفتاری بر مشکلات درونی سازی و برونی سازی شده کودکان با آسیب بینایی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کودکان (۹-۷ سال) با آسیب بینایی زیر نظر اداره بهزیستی منطقه ۵ شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بودند که از بین آنها ۲۴ نفر به روش نمونهگیری هدفمند بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب و بهصورت تصادفی در ۲ گروه آزمایش (۱۲نفر) و گروه گواه (۱۲نفر) گمارده شدند. از سیاههی مشکلات رفتاری کودک (فرم والدین) آخنباخ (۱۹۹۱) (CBCL)، برای جمعآوری اطلاعات استفاده شد. برنامه عروسک درمانی شناختیرفتاری بر روی گروه آزمایش در ۹ جلسه ۹۰ دقیقهای (هر هفته یک جلسه) بهصورت گروهی اجرا شد. تحلیل دادههـای پژوهش با اسـتفاده از تحلیل کوواریانـس چندمتغیـره انجام شـد. نتایـج پژوهـش نشـان داد کـه پـس از کنتـرل نمـرات پیشآزمـون بیـن ۲ گـروه آزمایـش و گواه در مؤلفههای مشکلات رفتاری درونیسازی شده (اضطراب، انزوا و شکایتهای جسمانی) و مشکلات رفتاری برونیسازی شده (مشکلات اجتماعی، مشکلات تفکر، مشکلات توجه، نادیده گرفتن قواعد و رفتار پرخاشگرانه)، تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰ >P). براسـاس یافتههـای فوق میتوان نتیجه گرفت که عروسک درمانی بر کاهش مشکلات درونیسازی و برونیسازی شده کودکان با آسیب بینایی، اثربخش است.
مجید محمدیان، دکتر منصوره حاج حسینی، دکتر حسین کشاورز افشار،
سال ۱۲، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی واقعیتدرمانی بر تابآوری تحصیلی و اهمالکاری تحصیلی در دانشآموزان با آسیب بینایی بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون_ پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از تمامی دانشآموزان دارای آسیب بینایی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که از بین آنان تعداد ۳۰ نفر، ۱۵ نفر در گروه گواه و ۱۵ نفر در گروه آزمایش از طریق روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگذاری شدند. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامههای اهمالکاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (۱۹۸۴ PASS,)، تابآوری تحصیلی ساموئلز (۲۰۰۴ ARI,) و پروتکل واقعیتدرمانی گلاسر (۲۰۱۰) طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای به صورت حضوری استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون بین میانگین پسآزمون تابآوری تحصیلی و اهمالکاری تحصیلی در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در سطح ۰۵/۰ وجود داشت. درنتیجه میتوان روش آموزشی واقعیتدرمانی را بهعنوان یکی از رویکردهای جدید مثبتنگر جهت ارتقاء عملکرد تحصیلی دانشآموزان دارای آسیب بینایی با اثرات نسبتاً پایدار، برای افزایش تابآوری تحصیلی به کار برد.