مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.

جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای تمایزیافتگی خود

دکتر سعید عسگری، دکتر علیرضا رشیدی، طیبه نقشینه، سارا شریفی،
سال ۴، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده

به لحاظ اهمیت و دامنه ی فراگیر کیفیت زندگی، مطالعه عوامل موثر بر آن خصوصا نقش خانواده و نحوه ارتباطات اعضای آن با یکدیگر، بسیار اساسی به نظر می رسد. افزایش آمار طلاق، نشان می دهد که نهاد خانواده نتوانسته احساس رضایتمندی را در زوجین بالاخص زنان که بیش از مردان متقاضی طلاق هستند ایجاد کند. از طرفی طلاق معضلی است که موجب پیچیدگی عاطفی خانواده می شود و کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و تمایزیافتگی خود با کیفیت زندگی زنان متقاضی طلاق مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره دادگستری کرمانشاه بود. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. برای انجام آن از بین مراجعه کنندگان به روش نمونه‌گیری در دسترس نمونه‌ای به حجم ۳۰۰ نفر انتخاب شد جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه-های الگوهای ارتباطی خانواده، تمایزیافتگی خود و کیفیت زندگیSF-۳۶)) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شد. نتایج نشان داد بین الگوی ارتباطی گفت و شنود و تمایزیافتگی با کیفیت زندگی رابطه‌ی مستقیم وجود دارد و هر دو متغیر الگوهای ارتباطی خانواده و تمایزیافتگی خود توان پیش بینی کیفیت زندگی را دارند. بنابراین باید به اهمیت کیفیت روابط اعضای خانواده، به عنوان اساسی ترین نهاد اجتماعی و تعیین کننده کیفیت زندگی فرزندان، بیش از پیش تأکید شود.
فاطمه سبزواری، لیلا قاسمی احمدآبادی، ناهید صالحیان دهکردی، فاطمه سادات برغمدی، مژگان عباسی،
سال ۱۱، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۱ )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش دشواری در تنظیم هیجان، تمایزیافتگی خود و سبک­های مقابله­ای در پیش­بینی تفکر ارجاعی در نوجوانان با سابقه مصرف مواد مخدر بود. این پژوهش به لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش نوجوانان مراجعه­کننده به کمپ­های ترک اعتیاد منطقه ۱۲ شهر تهران شش ماهه نخست سال ۱۴۰۰ بودند. از بین آنها تعداد ۱۲۰ نفر که دارای سابقه مصرف مواد مخدر بودند به شیوه نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تفکر ارجاعی (PTQ) (اهرینگ و همکاران، ۲۰۱۰)، پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان (DERS) (گراتز و روئمر، ۲۰۰۴)، پرسشنامه تمایزیافتگی خود (DSI-R) (اسکورن و فریدلندر، ۱۹۸۹) و پرسشنامه راهبردهای مقابله­ای (CISS) (اندلر و پارکر، ۱۹۹۰) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. یافته­ها نشان داد دشواری در تنظیم هیجان (دشواری در کنترل تکانه، فقدان آگاهی هیجانی، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و عدم وضوح هیجانی)، تمایزیافتگی خود (واکنش هیجانی و گسلش عاطفی) و سبک مقابله­ای هیجانی رابطه مثبت و معنادار و جایگاه من و سبک مقابله­ای مسئله­مدار رابطه منفی و معنادار با تفکر ارجاعی دارند (۰۵/۰P<). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که دشواری در تنظیم هیجان، تمایزیافتگی خود و سبک­های مقابله­ای توانستند ۳۶/۰ تفکر ارجاعی را پیش­بینی کنند.   با توجه به اینکه دشواری در تنظیم هیجان، تمایزیافتگی خود و سبک­های مقابله­ای با تفکر ارجاعی در ارتباط هستند برای کاهش بازگشت به اعتیاد می­توان این مفاهیم را در قالب کارگاه­های آموزشی اجرا کرد.­

مژگان دانشمند، مهرداد ثابت، کاترین وزیری،
سال ۱۲، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه­ای نشخوار خشم و احساس تنهایی در رابطه بین تمایزیافتگی و سوگ پیچیده پایدار ناشی از کرونا بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری را کلیه افراد سوگوار ناشی از کرونا در شهر تهران که یکی از اعضای خانواده خود را به علت کوید ۱۹ در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ از دست داده­اند، بود که برای تعیین نمونه ابتدا سه بیمارستان تهران به صورت تصادفی انتخاب و سپس ۳۰۰ نفر از این افراد که شرایط ورود را داشتند به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای اندازه­گیری شامل پرسشنامه­های سوگ پیچیده (ICG، پریگرسون و ماسیچواسکی، ۱۹۹۵تمایزیافتگی خود (DSI، اسکورن و اسمیت، ۲۰۰۳)، نشخوار خشم (ARS، ساکودولسکی، ۲۰۰۱) و احساس تنهایی (UCLA، راسل، ۱۹۹۳) بودند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از تحلیل مسیر انجام شد. نتایج برازندگی مدل پیشنهادی حاکی از برازش خوب مدل بود و ۵۳ درصد از تغییرات سوگ پیچیده پایدار با تمایزیافتگی، نشخوار خشم و احساس تنهایی تبیین شد. ضرایب مستقیم مدل نشان داد تمایزیافتگی، نشخوار خشم و احساس تنهایی بر سوگ پیچیده پایدار اثر معنادار دارند (۰۵/۰P<). همچنین نتایج نشان داد تمایزیافتگی بر سوگ پیچیده پایدار از طریق نشخوار خشم و احساس تنهایی اثر غیرمستقیم دارد (۰۵/۰P<). بنابراین مدل پیش­بینی سوگ پیچیده پایدار در میان افراد سوگوار ناشی از کرونا بر اساس تمایزیافتگی با تمرکز بر نقش واسطه­ای نشخوار خشم و احساس تنهایی از برازش برخوردار است.
فاطمه ملقبه به ژینوس ملک‌زاده، دکتر محبوبه طاهر،
سال ۱۳، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده

پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش مدل ساختاری افسردگی بر اساس فرایند و محتوای خانواده در زوجین بدون فرزند با نقش میانجی‌گری تمایزیافتگی خود انجام شد. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری، شامل کلیه زوجین بدون فرزند ساکن شهرستان گنبدکاووس در سال ۱۴۰۲ بود که از بین آن‌ها ۱۳۰ زوج (۲۶۰ نفر) از طریق نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های افسردگی بک (BDI-II، بک و همکاران، ۱۹۶۳)، فرایند و محتوای خانواده (FPC، سامانی، ۲۰۰۵) و تمایزیافتگی خود (DSI-R، اسکورن و فریدلندر، ۱۹۹۸) بود. دادهها به روش تحلیل معادلات ساختاری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر برازش مطلوب مدل پژوهش بود. نتایج نشان داد که در بین زوجین بدون فرزند فرایند و محتوای خانواده به‌صورت مثبت و معنادار بر تمایزیافتگی خود اثر دارد (۰۰۱/۰>P). در بین زوجین بدون فرزند تمایزیافتگی خود به‌صورت منفی و معنادار بر افسردگی اثر دارد (۰۰۱/۰>P). همچنین تمایزیافتگی خود در زوجین بدون فرزند اثر فرایند و محتوای خانواده بر افسردگی را به‌صورت منفی و معنادار میانجیگری می‌کند (۰۰۱/۰>P)؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت، تمایزیافتگی خود با توجه به نقش فرایند و محتوای خانواده میتوانند تبیین‌کننده افسردگی زوجین بدون فرزند باشد.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی رویش روان شناسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal(RRJ)

Designed & Developed by : Yektaweb