مجله رویش روانشناسی از دادن گواهیهای کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای خودفریبی
حانیه السادات مهدوی، دکتر سیمین حسینیان، دکتر عباس عبداللهی،
سال ۱۲، شماره ۸ - ( ۸-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی سلامت روان در رابطه خستگی ذهنی و خودفریبی با تمایل به طلاق بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی به روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متأهل شهر کرمان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که از بین آنها تعداد ۳۰۰ نفر به روش نمونهگیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تمایل به طلاق (TDS) روزلت و همکاران (۱۹۸۶)، مقیاس دلزدگی زناشویی (CBM) پاینز (۱۹۹۶)، مقیاس سلامت روان (MHI-۲۸) بشارت (۱۳۸۸) و مقیاس خودفریبی (SDQ-۱۲) سیرونت و همکاران (۲۰۱۹) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل از برازش خوبی برخوردار بوده و بین خودفریبی، خستگی ذهنی و سلامت روان با تمایل به طلاق رابطه معنیدار وجود دارد (۰۵/>P) و علاوه بر این مشخص شد که خستگی ذهنی و خودفریبی با میانجیگری سلامت روان اثر غیرمستقیم منفی و معنیداری (۰۱/>P) بر تمایل به طلاق دانشجویان متأهل دارد. بر اساس این یافتههای میتوان نتیجه گرفت که خودفریبی و خستگی ذهنی به شیوههای مستقیم و غیرمستقیم، تمایل به طلاق را در دانشجویان متأهل تحت تأثیر قرار میدهند و نقش اساسی در تمایل به طلاق ایفا میکنند.