مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای مکانیزمهای دفاعی.
عباس علی درجاتی، امید رضائی،
سال ۱۱، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر پیش بینی نشانههای اختلال بدریخت انگاری بدنی براساس میزان استفاده از شبکههای اجتماعی و مکانیزمهای دفاعی در مراجعان مراکز جراحی زیبایی بود. پژوهش به روش توصیفی – همبستگی صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل مراجعه کنندگان به مراکز جراحی زیبایی شهر تهران در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. از این جامعه تعداد ۱۲۰ نفر به صورت نمونهگیری خوشهای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه نگرانی از بدشکلی (DCQ) استوزین و همکاران (۱۹۹۸)، پرسشنامه سنجش میزان استفاده از شبکههای اجتماعی کریمیان و همکاران (۱۳۹۸) و پرسشنامه سبکهای دفاعی (DSQ) اندروز و همکاران (۱۹۹۳) بود. از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندگانه برای تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از شبکههای اجتماعی (۰۲/۰=P و ۲۲/۰=β) و دو سبک دفاعی رشدنایافته (۰۵/۰=P و ۲۱/۰=β) و روانرنجور (۰۱/۰=P و ۲۹/۰-=β) پیشبینی کننده بدریختانگاری بدنی هستند ولی سبک رشدیافته پیشبینی کننده معناداری برای بدریختانگاری بدنی نبود (۵۴/۰=P و ۰۶/۰=β). همچنین متغیرهای پیشبین پژوهش قادر به پیشبینی ۷ درصد از واریانس متغیر ملاک در مراجعان به مراکز جراحی زیبایی بودند. نتیجه پژوهش حاضر نشان میدهد که توجه به مکانیزمهای دفاعی و استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی توسط روانشناسان میتواند به تبیین بدریختانگاری بدنی در مراجعه کنندگان به مراکز جراحی زیبایی کمک نماید.
