 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     alipour F,  kazemi M,  Abdorahimi Noshad L,  Dehrouyeh S,  bodaghi E. 
(2020).  A Study of Factor Structure, Reliability and Validity of the Persistence Scale.  Rooyesh. 9(4),  103-110. 
URL: http://frooyesh.ir/article-1-1984-fa.html   
                    
                    علی پور فرشید،  کاظمی مریم،  عبدالرحیمی نوشاد لیلا،  دهرویه شهربانو،  بداقی الهه.
(1399).  بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه مداومت  رویش روان شناسی 9 (4) :110-103URL: http://frooyesh.ir/article-1-1984-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- آموزش و پرورش استان همدان؛ کارشناسی ارشد روانشاسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. ، alipoorfarshid@yahoo.com
 2- کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی ارسنجان، ایران. 
 3- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران. 
 4- دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران. 
 5- آموزش و پرورش استان همدان؛ کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (2697 مشاهده)
                    
                    
                    پژوهش حاضر بهمنظور بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی پرسشنامه مداومت انجام گرفت. نسخه فارسی ابزار سنجش مداومت با استفاده از تکنیک ترجمه مضاعف تدوین و بر روی ۴۶۰ دانشآموز (۲۳۰ نفر دختر و ۲۲۰ نفر پسر) از مدارس استان همدان در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۹۸ اجرا شد. اعتبار نسخه فارسی ابزار سنجش مداومت بر اساس روشهای همسانی درونی، همبستگیهای مجموعه ماده و بازآزمایی موردبررسی قرار گرفت. علاوه بر این، بهمنظور بررسی روایی، از روشهای تحلیل عاملی، همبستگی بین خرده مقیاسها و روایی ملاکی استفاده شد. دامنه آلفای کرونباخ (۶۹/0 تا ۷۷/0) نشان داد که نسخه فارسی ابزار سنجش مداومت و خرده مقیاسهای آن از همسانی درونی مطلوبی برخوردار است. همچنین، نمرههای ماده و نمرههای کلی خرده مقیاسها، همبستگی معناداری با یکدیگر داشتند. ارزش ضرایب بازآزمایی (۷۲/0 تا ۸۰/0) بیانگر ثبات مقیاس بود. تحلیل عاملی اکتشافی از الگوی ۳ عاملی ابزار سنجش مداومت حمایت کرد. درنهایت، وجود الگوهای خاص ضرایب همبستگی بین خرده مقیاسهای نسخه فارسی ابزار سنجش مداومت با تابآوری و اهمالکاری، حاکی از روایی ملاکی خوب مقیاس بود. با توجه به ویژگیهای روانسنجی مطلوب، این پرسشنامه ابزار مناسبی برای ارزیابی مداومت می باشد
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مقاله:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
روانشناسی بالینی  دریافت: 1398/12/23 | پذیرش: 1399/1/18 | انتشار الکترونیک: 1399/4/10