1- دکترای روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، dehghanisepideh68@gmail.com
2- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (1868 مشاهده)
سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک اختلال مزمن و شایع کنشی گوارشی است که بار زیادی را بر فرد و جامعه وارد میکند. با وجود پژوهشهای فراوان همچنان در مورد علت شناسی، روشهای تشخیصی و درمانی آن توافق نظر وجود ندارد. در سالهای اخیر توجه زیادی به عوامل عصب شناختی دخیل در آن به منظور شناخت و مدیریت بهتر این اختلال شده است. هدف از پژوهش حاضر مروری روایتی بر پاتوفیزیولوژی IBS با تاکید بر دستگاه عصبی مرکزی به ویژه عوامل مغزی بود. بر اساس ادبیات پژوهش عوامل مختلفی در پاتوفیزویولوژی IBS نقش دارند و در سالهای اخیر فرضیه ناکارآمدی محور مغز- روده به عنوان عاملی بسیار مهم در ایجاد نشانههای IBS در نظر گرفته شده است. محور مغز-روده بستری عصبی- ساختاری است که در آن تعامل دوسویه بین مغز و روده از طریق مسیرهای دو طرفه بین سیستم عصبی مرکزی، سیستم اعصاب خودمختار و سیستم عصبی رودهای صورت میگیرد. مرور پژوهشهای انجام شده در مورد ساختار و کارکرد مغزی بیماران مبتلا به IBS نشان داد که بخشهای قشری و زیر قشری مختلفی به ویژه نواحی مرتبط با درد، هیجان و شناخت در این بیماران با افراد سالم تفاوت دارد. یافتههای به دست آمده منجر به فهم دقیقتر از مکانیسمهای زیربنایی سندرم روده تحریکپذیر میشود و میتوان از آنها در فرآیندهای تشخیص و درمان بیماران چه در موارد بالینی و چه در پژوهش استفاده کرد.
نوع مقاله:
تحلیلی |
موضوع مقاله:
نوروسایکولوژی دریافت: 1399/4/13 | پذیرش: 1399/5/20 | انتشار الکترونیک: 1399/10/10