رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

این مقاله نگاهی کلی به مفاهیم، ضروریات، گستره، اهداف، تکنیک‌ها و مبانی این حوزه از درمان روان پویشی دارد. در مقاله حاضر با روشن‌سازی مکانیزم اثربخشی  این درمان در کاهش علائم رنج‌آور بیماری‌های پزشکی و روانی سعی بر گسترش افق دید روانکاوان و علاقه‌مندان به این حوزه جدید درمانی می‌شود. موارد بررسی‌شده در این پژوهش جدیدترین مقالات این حوزه، کتب مرتبط و بررسی و تحلیل تجربیات درمانگران مطرح آن است. روان‌درمانگری پویشی فشرده کوتاه‌مدت باوجود نوظهور بودنش جزو اثربخش‌ترین روان‌درمانی‌ها تلقی می‌شود  و به دلیل اصالت ایرانی خود و اهمیت قائل شدن برای تجارب و هیجانات و اصالت احساس و تقدم هیجان بر تفکر درک شور خودمان نیز طرفداران زیادی دارد و به سرعت رو به گسترش است. این مقاله با بررسی اصول بنیادی روان پویشی و مفاهیمی مانند احساس، اضطراب و دفاع که موردپذیرش اکثر روش‌های درمانی است می‌تواند برای تمامی درمانگران ثمربخش باشد. هدف نهایی مقاله حاضر، روشن‌سازی مسیر درمانگران علاقه‌مند و متخصصان این حوزه است. با توجه به اصالت تجربه و نمایان شدن تجربه در روابط و زندگی آدمی مثلث روابط و مثلث تعارض اساس کار این درمان را شکل می‌دهد، مثلث تعارض به عوامل درونی مشکل مانند احساس و دفاع اشاره دارد و مثلث روابط به بافت و عوامل بین فردی مشکل می‌پردازد. اساس درمان از طریق بازسازی مثلث تعارض (سیر توالی احساس، اضطراب و دفاع) در قالب مثلث روابط خصوصاً رابطه بیمار با درمانگر در جلسه درمانی است، احساسات سرکوب‌شده بیمار نسبت به والدین این بار در بافت درمانی و به صورت آگاهانه نسبت به درمانگر تجربه، پردازش و نام‌گذاری می‌شوند، تجربه هیجانات منجر به خنثی شدن دفاع‌ها و رهایی از رنج خودساخته می‌شود. رنج خود ساخته نتیجه وجدان بیماری است که سوخت آن احساس گناه ناهشیار فرد و تمایل به قربانی شدن و مقاومت است. وجه ممیزه اساسی این درمان از روانکاوی سنتی، خنثی کردن مقاومت انتقالی، تقویت پیمان درمانی،  تأکید و فشار بر تجربه آنی احساسات و توجه مضاعف بر علائم بدنی است به طوری که می‌توان آن را تلفیقی از روانکاوی و فنون رفتاردرمانی با هدف حساسیت‌زدایی هیجانی دانست. تبحر درمانگر این حوزه بیش از هر چیزی در خوب دیدن خلاصه می‌شود. نزدیکی به تجارب هیجانی باید در لحظه دیده شود و به بیمار نشان داده شود تا فرآیند درمانی مؤثر واقع شود؛ شجاعت، جسارت و به هوشیاری درمانگر ازجمله عوامل مهمی است که می‌تواند روند درمانی بیمار را دقیق و سریع و ماندگار کند.