رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

مقدمه: طرحواره­های هیجانی یکی از مفاهیم تازه در روانشناسی معاصر است که می­تواند با بسیاری از اختلالات بالینی و متغیر­های روانشناختی در ارتباط باشد. هدف این پژوهش بررسی ساختاری مقیاس طرحواره‌های هیجانی لیهی (2002) در چارچوب فرهنگ ایرانی بود. روش: جامعه آماری، دانشجویان دانشگاه شیراز بودند و از این میان 250 دانشجو (125 پسر و 125 دختر) انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس پنجاه سوالی طرحواره‌های هیجانی لیهی در کنار اجرای همزمان پرسشنامه‌های اضطراب صفتی اسپیلبرگر (1983) و سبک‌های دلبستگی هازن و شیور (1978) استفاده شد. نهایتا داده­ها بوسیله­ ی روش­های آماری تحلیل عاملی، همبستگی پیرسون و آلفای کرونباخ تجزیه و تحلیل شدند. همچنین عبارات از نظر محتوایی و صوری نیز مورد بازبینی قرار گرفت و مواردی که اکثر افراد نمونه، آنها را نامفهوم تلقی کردند و بار عاملی ضعیفی داشته یا همپوشانی زیادی را نشان دادند، حذف گردیدند. یافته‌ها: با تحلیل عاملی داده­های مقیاس طرحواره­های هیجانی، 6 عامل استخراج شد. همچنین آلفای کرونباخ کل مقیاس، گویای پایایی آن بود. همبستگی ابعاد شش‌گانه این مقیاس با اضطراب صفتی و سبک­های دلبستگی نیز معنادار بود. نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که پرسشنامه طرحواره­های هیجانی با تقلیل ابعاد و عبارات از روائی و پایایی مناسبی برای کاربست­های پژوهشی در ایران بخصوص جامعه دانشجویی برخوردار است.