با تغییر جهت رویکرد روانشناسی آکادمیک از مطالعه افراد نابهنجار بهسوی مطالعه افراد بهنجار، در آغاز هزاره جدید میلادی، وارسی ویژگیهای ستیزهجویانه آدمیان و سوء استفاده افراد از همدیگر، بسیار مورد توجه قرار گرفت. مقاله حاضر نیز با هدف شناخت سازه سهگانه سیاه به عنوان عصارهی مفهومپردازی یکصدساله روانشناسی در این زمینه، بهویژه با تأکید ویژگی-محور، به جای تأکید اختلال-محور بر این رفتارها، تدوین شده است. سهگانه سیاه توسط ویلیام و پاولهاس (2002) به عنوان سازهای معرفی شد که به سه ویژگی شخصیتی یعنی خودشیفتگی، اقتدارطلبی و جامعهستیزی اشاره دارد. این ویژگیها به ویژه با توجه به ویژگیهای ساختاری و بنیادین نظام بوروکراتیک مدرن در عصر حاضر میتواند در مطالعه روانشناسی صنعتی و سازمانی مورد استفاده جدی قرار گیرد، چراکه چنین نظامی اساساً به نوعی از خودبیگانگی افراد از کار، پول یا محصولی که آن را تولید میکنند، نیاز دارد و ازاینرو افرادی که چنین ویژگیهایی داشته باشند، به احتمال بیشتری به لانهگزینی در مراتب بالاتر چنین سازمانهایی خواهند پرداخت.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |