1- دانشگاه تهران ، mohammad.attari@yahoo.com
2- دانشگاه الزهرا
چکیده: (7559 مشاهده)
یکی از نظریاتی که توجه نسبتاً قابلتوجهی از پژوهشگران علوم رفتاری را دریافت کرده است نظریه «سهگانه تاریک شخصیت» است. این نظریه البته به لحاظ روششناختی شاید تمام ویژگیهای یک «نظریه» را نداشته باشد و بیشتر به معرفی یک «سازه» شباهت داشته باشد، مبیّن این است که سه ویژگی شخصیتی نارسیسیسم، ماکیاولیانیسم و پسیکوپاتی به لحاظ اجتماعی دارای ابعاد ناپسند و غیراخلاقی بوده و میتوانند رفتارهای مخرب اجتماعی را پیشبینی کنند. کنار هم قرار گرفتن همزمان این ویژگیها دید کاملتری از انگیزهها و هیجانهای مرتبط با رفتارهای مخرب ارائه میدهد. زارعی، قربانی و غریبی (1395، رویش روانشناسی، شماره14) در مقالهای با عنوان «سهگانه سیاه: سازههای شخصیتی سازشنایافته یک قرن روانشناسی علمی» به بررسی این نظریه پرداختهاند. هدف از نوشتار حاضر ارائه پاسخی انتقادی (و شاید دیالکتیکی!) به این نگارندگان است.
نوع مقاله:
تحلیلی |
موضوع مقاله:
سلامت دریافت: 1395/4/11 | پذیرش: 1395/4/27 | انتشار الکترونیک: 1395/4/27