مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 11، شماره 3 - ( خرداد 1401/ شماره پیاپی 72 1401 )
سال 11 شماره 3 صفحات 218-207 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hashemi Saraj R, Toozandehjani H, Zendehdel A. Comparison of the effectiveness of short-term solution-oriented psychotherapy and schema therapy on perturbation tolerance and unbearable intolerance in women with mental disorders. Rooyesh 2022; 11 (3) :207-218
URL: http://frooyesh.ir/article-1-3534-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-3534-fa.html
هاشمی سراج ریحانه، توزنده جانی حسن، زنده دل احمد. مقایسه اثربخشی روان درمانی کوتاه مدت راه حل محور و طرحواره درمانی بر تحمل آشفتگی و تحمل ناپذیری بلاتکلیفی در زنان مبتلا به پراشتهایی روانی. رویش روان شناسی. 1401; 11 (3) :207-218
1- دانشجوی دکتری، گروه روان شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.
2- دانشیار، گروه روان شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران. ، h.toozandehjani@ymail.com
3- استادیار، گروه روان شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
2- دانشیار، گروه روان شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران. ، h.toozandehjani@ymail.com
3- استادیار، گروه روان شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
چکیده: (922 مشاهده)
هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی رواندرمانی کوتاه‌مدت راه‌حل محور و طرحواره درمانی بر تحمل آشفتگی و تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی در زنان مبتلا به پراشتهایی روانی بود. این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون، پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به اختلال پراشتهایی عصبی در شهر کرج در سال 1401- 1400 بود. نمونه آماری شامل 45 نفر از این زنان بود که به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. سپس، به‌طور تصادفی 15 نفر در گروه انتظار درمان و 30 نفر در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) جایگزین گردیدند. گروه اول رواندرمانی کوتاه‌مدت راه‌حل مبتنی بر الگوی دشازر؛ گروه دوم طرح‌وارهدرمانی مبتنی بر الگوی یانگ و همکاران را بهترتیب طی 8 و 10 جلسه 90 دقیقهای دریافت کردند. دادهها با استفاده از مقیاس تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی فریستون (IUS) (1994) و مقیاس خودسنجی سیمونز و گاهر (2005) (DTS) جمعآوری شد. ا داده‌های پژوهش، به روش تحلیل واریانس آمیخته (با اندازهگیری مکرر) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که رواندرمانی کوتاه‌مدت راه‌حل محور و طرحواره درمانی بر تحمل آشفتگی و تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی زنان مبتلابه پراشتهایی روانی اثربخش بوده هستند (05/0P<)، اما ابا توجه به نتیجه به‌دست‌آمده از آزمون بونفرونی هیچ تفاوتی در اثربخشی این دو در افزایش تحمل آشفتگی و کاهش تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی مشاهده نشد (05/0<p) نتیجهگیری میشود این دو مداخله تاحدزیادی توانستند تحمل آشفتگی و تحمل‌پذیری بلاتکلیفی را افزایش دهند و از این‌رو میتوانند در درمان مبتلایان به پراشتهایی روانی استفاده شوند.
واژه‌های کلیدی: پراشتهایی روانی، تحمل آشفتگی، تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی، رواندرمانی راه‌حل محور، طرحواره درمانی
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی عمومی
دریافت: 1400/10/26 | ویرایش نهایی: 1401/4/7 | پذیرش: 1401/3/8 | انتشار الکترونیک: 1401/4/7
دریافت: 1400/10/26 | ویرایش نهایی: 1401/4/7 | پذیرش: 1401/3/8 | انتشار الکترونیک: 1401/4/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
