1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی تربیتی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
2- استاد، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. ، Kadivar220@yahoo.com
3- دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، مازندران، ایران.
چکیده: (1280 مشاهده)
بیحوصلگی حالتی از انگیختگی نسبتاً پایین و عدم رضایت است که به محیطی که از لحاظ میزان تحریک نامناسب است، نسبت داده می شود و وجود ملاکی برای شناسایی و سنجش درست این پدیده در دانشآموزان از اهمیت بسزایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف اعتباریابی ابزار بی حوصلگی تحصیلی دانشآموزان انجام شد. جامعه آماری پژوهش دانشآموزان متوسطه مشغول به تحصیل شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1401 بودند. حجم نمونه تعداد 393 نفر که از طریق نمونهگیری خوشهای چند مرحله انتخاب شدند و به دلیل مخدوش بودن 33 ابزار، 360 نفر وارد مطالعه شدند. دادهها با نرم افزار spss(نسخه26) و lisrel(نسخه 8.5) تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که ابزار بیحوصلگی تحصیلی از روایی و پایایی مناسبی برخودار است. نتایج حاصل از اعتبارسنجی به شیوه همسانی درونی براساس آلفای کرونباخ به دست آمد. بررسی های مربوط به روایی محتوا، سازه ابزار بیحوصلگی تحصیلی نیز موید روایی ابزار مذکور بود. یافته های حاصل از تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که این مقیاس دارای یک عامل است و ساختار 10 گویهای ابزار بیحوصلگی تحصیلی در دانشآموزان ایرانی برازش قابل قبولی با داده ها دارد و شاخص های نیکویی برازش، را تایید میکنند و میتوان به عنوان یک ابزار برای سنجش بیحوصلگی تحصیلی در دانشآموزان مورد استفاده قرار گیرد.
شمارهی مقاله: 6
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی عمومی دریافت: 1401/5/6 | پذیرش: 1401/6/18 | انتشار الکترونیک: 1401/11/10