مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 11، شماره 12 - ( اسفند 1401/ پیاپی 81 1401 )
سال 11 شماره 12 صفحات 96-85 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.SDJ.REC.1400.034
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Najafi E, Mosavipour S, Sajadi nezhad M S. (2023). The effectiveness of intervention program of meaning therapy on general well-being, resilience and quality of life of patients with multiple sclerosis. Rooyesh. 11(12), : 8
URL: http://frooyesh.ir/article-1-4272-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-4272-fa.html
نجفی الهه، موسوی پور سعید، سجادی‌نژاد مرضیه السادات. اثربخشی برنامه‌ی مداخله‌ای معنادرمانی بر بهزیستی عمومی، تاب‌آوری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس رویش روان شناسی 1401; 11 (12) :96-85
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایران. ،s-moosavipour@araku.ac.ir
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایران. ،
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
چکیده: (916 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه معنادرمانی بر بهزیستی عمومی، تاب‌آوری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مؤسسه نیکوکاری رعد مهربانی شهر اراک در سال 1400 بودند که از طریق روش نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس معیار‌های ورود و خروج تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش پرسشنامه بهزیستی عمومی داپوی (GWD، 1972)، تاب‌آوری کانر و دیویدسون (CD-RIS، 2003) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL، 1998) بود. گروه آزمایش به مدت 14 جلسه 45 دقیقه‌ای تحت برنامه معنا درمانی قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده‌های آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره صورت گرفت. یافته‌ها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معناداری بین پس آزمون گروه آزمایش و گواه در بهزیستی عمومی، تاب‌آوری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس وجود دارد (01/0p=). بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت معنادرمانی روش مداخله‌ای مناسبی برای ارتقای بهزیستی عمومی، تاب‌آوری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس است.
شماره‌ی مقاله: 8
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1401/9/6 | پذیرش: 1401/10/25 | انتشار الکترونیک: 1401/11/10
دریافت: 1401/9/6 | پذیرش: 1401/10/25 | انتشار الکترونیک: 1401/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
