هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین توانمندسازی و انگیزهی کاری کارکنان ورزشکار و غیرورزشکار شهرستان فردوس بود. بدینمنظور، در این بررسی علی-مقایسهای، 120 کارمند ورزشکار و غیرورزشکار شهرستان فردوس بهطور تصادفی انتخاب شدند. دادهها توسط پرسشنامههای استاندارد توانمندسازی اسپریتزر و انگیزهی کاری رابینسون جمعآوری گردید. دادههای بهدستآمده بهوسیلهی آزمونهای تی-مستقل و ضریب همبستگی پیرسون توسط نرمافزار اسپیاسس (نسخه 16) و در سطح معناداری (05/0P<) مورد آنالیز و آزمون قرار گرفتند. ارتباط معنادار و مثبتی بین توانمندسازی و انگیزهی کاری وجود داشت (05/0P<). افزونبراین، اختلاف معناداری نیز میان ورزشکاران و غیرورزشکاران در میزان توانمندسازی و انگیزهی کاری وجود داشت (05/0P<)؛ درصورتیکه، این تفاوتها بین زنان و مردان معنادار نبود (05/0P>). یافتههای این پژوهش نشان میدهد که توانمندسازی و انگیزهی کاری ارتباط معناداری با میزان سطح فعالیتفیزیکی دارند و باید در کارکنان سازمانها موردتوجه قرار گیرند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |