 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Sedighi Arfaee F,  Eskandari N,  Shirvani K. 
(2024).  The Mediating Role of Self_Compassion in the Relationship between Early Maladaptive Schemas with quality of life and Psychological Distress.  Rooyesh. 13(2),  25-36. 
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5064-fa.html   
                    
                    صدیقی ارفعی فریبرز،  اسکندری نجمه،  شیروانی خدیجه.
(1403).  نقش میانجی خودشفقتورزی در رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه با کیفیت زندگی و پریشانی روانشناختی  رویش روان شناسی 13 (2) :36-25URL: http://frooyesh.ir/article-1-5064-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران. ، fsa@kashanu.ac.ir
 2- کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (1389 مشاهده)
                    
                    
                    هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی خودشفقتورزی در رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه با کیفیت زندگی و پریشانی روانشناختی در دانشآموزان دختر بود. روش تحقیق توصیفی-همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان دختر 20-15 ساله شهرستان کاشان در سال تحصیلی1403-1402بود که از میان آنها تعداد 220 دانشآموز به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از مقیاس پریشانی روانشناختی (DASS-21، لاویبوند و لاویبوند، 1995)، پرسشنامه خودشفقتورزی (SCQ، نف، 2003)، پرسشنامه کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF، سازمان جهانی بهداشت، 1996) و فرم کوتاه طرحوارههای ناسازگار اولیه (YSQ-SF، یانگ، 1999) استفاده شد. دادهها به وسیله تحلیل معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تمام طرحوارهها بر کیفیت زندگی و خودشفقتورزی به صورت منفی و معنادار و بر پریشانی روانشناختی به صورت مثبت و معناداری اثر مستقیم دارند (05/0>p). همچنین، خودشفقتورزی به صورت مثبت و معنادار بر کیفیت زندگی و به صورت منفی و معنادار بر پریشانی روانشناختی اثر مستقیم دارد و تمام حوزههای طرحوارههای ناسازگار اولیه، بهطور غیرمستقیم، میتوانند بر کیفیت زندگی و پریشانی روانشناختی تأثیر بگذارند (05/0>p). مدل از برازش مطلوب برخوردار بود. میتوان نتیجه گرفت که خودشفقتورزی میان حوزههای طرحوارهای با کیفیت زندگی و پریشانی روانشناختی دانشآموزان دختر نقش میانجیگری ایفا میکند.
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مقاله:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
روانشناسی بالینی  دریافت: 1402/10/15 | پذیرش: 1402/12/17 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10