مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 10 - ( دی ماه 1403/ پیاپی 103 1403 )
سال 13 شماره 10 صفحات 120-111 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.RASHT:REC:1402.003
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Eghdampanah Foumani K, Moghtader L, Asadi mojreh S, Akbari B. (2024). The effectiveness of schema therapy on the tolerance of ambiguity and difficulty in regulating the emotions of drug addicts. Rooyesh. 13(10), 111-120.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5374-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5374-fa.html
اقدام پناه فومنی کبرا، مقتدر لیلا، اسدی مجره سامره، اکبری بهمن. اثربخشی طرحواره درمانی بر تحمل ابهام و دشواری در تنظیم هیجان افراد وابسته به مواد رویش روان شناسی 1403; 13 (10) :120-111
کبرا اقدام پناه فومنی1 
، لیلا مقتدر*2 ، سامره اسدی مجره3 ، بهمن اکبری4
، لیلا مقتدر*2 ، سامره اسدی مجره3 ، بهمن اکبری4
1- دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
2- استادیار گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران. ،moghtaderleila@yahoo.com
3- استادیار گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
4- استاد گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
2- استادیار گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران. ،
3- استادیار گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
4- استاد گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
چکیده: (282 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر تحمل ابهام و دشواری در تنظیم هیجان افراد وابسته به مواد بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون_ پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر تهران در سال 1402 بود. از این بین 34 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش (17 نفر) و کنترل (17 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تحمل ابهام (ATQ) مک‌لین (2009) و دشواری در تنظیم هیجان (DERS) گراتز و رومر (2004) بود. طرحواره درمانی در 10 جلسه 90 دقیقه ای با فراوانی یک جلسه در هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود داشت و طرحواره درمانی باعث افزایش تحمل ابهام (05/0> p) و کاهش دشواری در تنظیم هیجان (05/0> p) در افراد وابسته به مواد شد. همچنین دارای ماندگاری اثر در دوره پیگیری بود (05/0> p). با توجه به نتایج به دست آمده، متخصصین اعتیاد می‌توانند با استفاده از طرحواره درمانی بر افزایش تحمل ابهام و کاهش دشواری در تنظیم هیجان افراد وابسته به مواد تاکید کنند.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1403/2/19 | پذیرش: 1403/4/16 | انتشار الکترونیک: 1403/10/10
دریافت: 1403/2/19 | پذیرش: 1403/4/16 | انتشار الکترونیک: 1403/10/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
