مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 14، شماره 3 - ( خرداد 1404/ پیاپی 108 1404 )
سال 14 شماره 3 صفحات 162-153 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.CTB.REC.1402.197
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Golshani G, Jadidi M, Atashpoor S H, Salehi M. (2025). Explaining the causal relationships between mindfulness and mindful self-care with subjective well-being in professionals of psychology and counseling based on the mediating role of meaning in life. Rooyesh. 14(3), 153-162.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5524-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5524-fa.html
گلشنی غزال، جدیدی محسن، آتش پور سیدحمید، صالحی مهدیه. نقش میانجیگر معنا در زندگی در تبیین روابط علّی بین خودمراقبتی بهوشیار و ذهنآگاهی با بهزیستی ذهنی متخصصین روانشناسی و مشاوره رویش روان شناسی 1404; 14 (3) :162-153
غزال گلشنی1 
، محسن جدیدی*2 ، سیدحمید آتش پور3 ، مهدیه صالحی4
، محسن جدیدی*2 ، سیدحمید آتش پور3 ، مهدیه صالحی4
1- دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی سلامت، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران. ،m.jadidi@iau.ir
3- دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد شهر اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
4- استادیار گروه روانشناسی سلامت، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران. ،
3- دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد شهر اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
4- استادیار گروه روانشناسی سلامت، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (13 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر تبیین روابط علّی بین خودمراقبتی بهوشیار و ذهنآگاهی با بهزیستی ذهنی در روانشناسان و مشاوران بر اساس نقش میانجیگر معنا در زندگی بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی روانشناسان و مشاوران مشغول به کار در مراکز و کلینیکهای روانشناسی و مشاوره استان تهران در سال 1402 بود که از بین آنها 253 نفر به‌صورت در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در پژوهش شامل مقیاسهای ذهنآگاهی (FFMQ، بائر و همکاران، 2006)، خودمراقبتی بهوشیار (MSCS، کوک-کوتون و گایکر، 2018) ، معنا در زندگی (MLQ، استگر و شین، 2010) و بهزیستی ذهنی (SWQ، مولوی و همکاران، 1389) بود. دادهها با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری و برآورد بیشینه احتمال مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان‌دهنده برازش مطلوب دادهها با مدل پیشنهادی پژوهش بود. خودمراقبتی بهوشیار، ذهنآگاهی و معنا در زندگی با بهزیستی ذهنی رابطه مستقیم معنادار داشتند (01/0< P). معنا در زندگی در رابطه بین خودمراقبتی بهوشیار و ذهنآگاهی با بهزیستی ذهنی نقش میانجی داشت؛ درنتیجه خودمراقبتی بهوشیار و ذهنآگاهی با میانجیگری معنا در زندگی با بهزیستی ذهنی رابطه غیرمستقیم معنادار داشتند (01/0< P). نتایج نشان داد که معنا در زندگی با توجه به نقش خودمراقبتی بهوشیار و ذهنآگاهی می‌تواند تبیین‌کننده بهزیستی ذهنی باشد. بنابراین توجه به متغیرهای پژوهش در برنامههای آموزشی و رشدی برای متخصصان مراقبت از سلامت روان جهت افزایش بهزیستی ذهنی آنها توصیه میشود.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سلامت
دریافت: 1403/4/26 | پذیرش: 1403/8/27 | انتشار الکترونیک: 1404/3/10
دریافت: 1403/4/26 | پذیرش: 1403/8/27 | انتشار الکترونیک: 1404/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
