 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Dayhimi M,  Por Hosein R,  Gholamali Lavasani M,  Afrouz G. 
(2025).  The effectiveness of an educational program based on psychological well-being on improving positive thinking and marital satisfaction in infertile women.  Rooyesh. 13(12),  1-10. 
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5729-fa.html   
                    
                    دیهیمی مرجانه،  پورحسین رضا،  غلامعلی لواسانی مسعود،  افروز غلامعلی.
(1403).  اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر بهزیستی روانشناختی بر بهبود مثبتاندیشی و رضامندی زوجیت در زنان نابارور  رویش روان شناسی 13 (12) :10-1URL: http://frooyesh.ir/article-1-5729-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- دانشجوی دکترای روانشناسی سلامت، پردیس بینالمللی کیش، دانشگاه تهران، تهران، ایران. 
 2- دانشیار، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، prhosein@ut.ac.ir
 3- دانشیار، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. 
 4- استاد ممتاز، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (845 مشاهده)
                    
                    
                    هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر بهزیستی روانشناختی بر بهبود مثبتاندیشی و رضامندی زوجیت در زنان نابارور بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان نابارور گیرنده تخمک اهدایی مراجعهکننده و تحت درمان در مرکز درمان ناباروری مام شهر تهران در سال 1402 بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگذاری شدند. همه آنها قبل از اجرای مداخله پرسشنامه شناخت مثبت خودکار اینگرام و همکاران (1988، APAC) و رضامندی همسران افروز (1390، AMSS) را تکمیل کردند. پس از آن گروه آزمایش مداخله برنامه آموزشی مبتنی بر بهزیستی روانشناختی را در 8 جلسه 90 دقیقه و هفتهای یکبار دریافت کردند. دادههای پژوهش به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین پیش آزمون و پس آزمون در بین گروهها تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p). همچنین نتایج نشان داد در متغیرهای مثبت اندیشی و رضامندی زوجیت بین دو گروه در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p). بر این اساس میتوان گفت استفاده از برنامه آموزشی مبتنی بر بهزیستی روانشناختی میتواند در افزایش مثبت اندیشی و رضامندی زوجیت در زنان نابارور موثر باشد.
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مقاله:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
روانشناسی بالینی  دریافت: 1403/7/26 | پذیرش: 1403/8/20 | انتشار الکترونیک: 1403/12/9