هدف این پژوهش پیشبینی بیثباتی ازدواج براساس بلوغ هیجانی و نیازهای دلبستگی بود. روش پژوهش، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان متاهل دانشگاه آزاداسلامی واحد شیراز در سال تحصیلی1403-1402 بود که از میان آنها تعداد 200 نفر (75 مرد و 125 زن) به روش نمونهگیری در دسترس بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بیثباتی ازدوج ادواردز و همکاران (1987، MII)، پرسشنامه نیازهای دلبستگی سامانی و سهرابی (2022، MANS) و پرسشنامه بلوغ هیجانی سینگ و بهارگاوا (1990، EMS) بود. دادهها با استفاده از آزمون رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافتهها نشان داد که متغیرهای بلوغ هیجانی و نیازهای دلبستگی بهصورت معناداری (001/0>P) قادر به پیشبینی بیثباتی ازدواج هستند، بدین گونه که میزان تبین واریانس برای بیثباتی ازدواج توسط نیازهای دلبستگی و بلوغ هیجانی در مجموع برابر با 66 درصد بود. با توجه به نتایج بهدست آمده پیشنهاد میشود در مشاورههای پیشاز ازدواج به برسی سطح بلوغ هیجانی و نیازهای دلبستگی زوجین و برگزاری کارگاههایی جهت ارتقا سطح آگاهی آنها نسبت به این عوامل پرداخته شود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |