رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی خودکارآمدی تصمیم‌گیری شغلی در رابطه بین هویت تحصیلی و بی‌ارادگی ورود به شغل در نوجوانان دختر انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1403-1402 بود. 303 نفر به روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای در این مطالعه شرکت داشتند و به مقیاس هویت تحصیلی (AIS؛ واز و ایزاکسون، 2008)، مقیاس اراده ورود به شغل نسخه-دانش‌آموزان (WVS-SV؛ دافی و همکاران، 2012)، فرم کوتاه مقیاس خودکارآمدی تصمیم‌گیری شغلی (CDSE؛ توسط بتز و تایلور، 1996) پاسخ دادند. تحلیل داده‌ها به روش مدل معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش مطلوب برخوردار بود. همچنین، نتایج نشان داد که اثرمستقیم هویت تحصیلی به خودکارآمدی تصمیم‌گیری شغلی به صورت مثبت و در مقابل خودکارآمدی تصمیم‌گیری شغلی بر بی‌ارادگی ورود به شغل به صورت منفی معنادار (001/0P<) بودند و مسیر هویت تحصیلی بر بی‌ارادگی ورود به شغل معنادار (195/0=P) نبود. نتایج آزمون بوت‌استرپ نشان داد که که خودکارآمدی تصمیم‌گیری شغلی بین هویت تحصیلی و بی‌ارادگی ورود به شغل به‌طور معنادار (001/0P<) نقش میانجی داشت. نتایج این مطالعه دلالت بر این دارد که  هویت تحصیلی با میانجی‌گری خودکارآمدی تصمیم‌گیری شغلی بر بی‌ارادگی ورود به شغل اثر دارد.