رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

روان­شناسی مثبت­گرا شاخه­ای از روان­شناسی است که به جای تمرکز صرف بر آسیب­شناسی روانی، تاکید بر پتانسیل­های روان­شناختی را موردتوجه قرار داده است. بهزیستی­درمانی یکی از رویکردهای منبعث از روان­شناسی مثبت­گرا می­باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بهزیستی­درمانی بر شاخص ولع­مصرف در مردان وابسته به مت­آمفتامین انجام شد. مطالعه حاضر یک کارآزمایی تصادفی بود که در قالب طرحی نیمه­آزمایشی با پیش­آزمون، پس­آزمون و گروه کنترل انجام شد. شش مرد واجد شرایط شرکت در پژوهش از بین بیماران وابسته به مواد محرک مراجعه­کننده به کمپ ترک اعتیاد شهر کرج با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب و به کمک نرم افزار اکسل و به گونه­ای تصادفی به دو گروه آزمایشی(3 نفر) و گواه (3 نفر) اختصاص داده شدند. پس از اخذ رضایت آگاهانه و انجام مصاحبه بالینی، شرکت کنندگان در دو برهه زمانی پیش و پس­آزمون به شاخص تصویری ولع­مصرف پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه هفتگی تحت درمان انفرادی بهزیستی و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از آزمون کای­اسکوئر و تحلیل کوواریانس تک­متغیره در محیط نرم افزار اس­پی­اس­اس ویرایش 22 استفاده شد. تحلیل داده­ها نشان داد که بهزیستی­درمانی تاثیر معنا داری بر بهبود شاخص ولع مصرف در وابستگان به مت­آمفتامین نداشته است (05/0 <p). یافته های این پژوهش ناهمسو با پژوهش­هایی است که اثر بخشی بهزیستی درمانی را در درمان شاخص­های عاطفی و خلقی مورد تایید قرار داده­اند. این نتایج می­تواند منعکس­کننده ماهیت خاص آسیب­شناسی روان­شناختی و بیولوژیکی ناشی از مصرف مت­آمفتامین باشد. این یافته­ها می­تواند در قالب ارزیابی، طرح­ریزی مداخلات درمانی و مسیر پژوهش­های آتی در مصرف­کنندگان مت­آمفتامین سودمند باشد.