1- گروه مشاوره دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی
2- کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، fatemehghaseminia200200@gmail.com
چکیده: (2059 مشاهده)
سالمندی آخرین مرحله از چرخه حیات است. سازگاری و انطباق پذیری با این مرحله با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در جهان و مخصوصا در کشورایران حایز اهمیت است. بنابراین لازم است در جهت شناخت این مرحله و بسترسازی لازم جهت انطباق با آن کوششهای لازم به عمل آید. هدف این پژوهش کشف مولفه های انطباق پذیری زوجین در دوران سالمندی بود تا با شناخت این عوامل بتوان با ایجاد اقدامات لازم از بروز انطباق ناپذیری و پیامدهای وابسته به آن جلوگیری کرد. پژوهش حاضر در قالب رویکرد کیفی و روش زمینهای بود. جامعه مورد پژوهش زنان و مردان سالمند شهرستان خرم آباد بود که با استفاده از نمونه گیری هدفمند 20زوج سالمند دارای شرایط ورود به تحقیق انتخاب و با استفاده از روش مصاحبه اکتشافی نیمه ساختار یافته مرحله به مرحله دادههای مورد نیاز جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با روش اشتراوس و کربین در قالب کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد و درنهایت به مدل نظری نهایی دست یافته شد.
یافتههای این پژوهش دربرگیرنده راهبردهای تسهیلگر انطباق پذیری در دوران سالمندی بود. راهبردهای تسهیلگر انطباق پذیری در دوران سالمندی در سه بعد فردی، اجتماعی و معنوی با زیر کدهای مختص به هر یک مورد بررسی قرار گرفت.باتوجه به مسائل و مشکلاتی که افراد در دوران سالمندی با آن روبه رو هستند، یافتههای این پژوهش میتواند به مشاورین و درمانگرانی که در جلسات فردی و گروهی با این قشر از جامعه در ارتباطاند مفید باشد و با استفاده از این اطلاعات زمینههای انطباق پذیری سالمندان را فراهم آورند.
نوع مقاله:
تحلیلی |
موضوع مقاله:
مشاوره دریافت: 1397/5/7 | ویرایش نهایی: 1398/5/27 | پذیرش: 1397/5/20 | انتشار الکترونیک: 1398/4/24