کارشناس ارشد، گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر تهران، ایران ، Nasrinkhhelma@gmail.com
چکیده: (3061 مشاهده)
فرسودگی شغلی در میان پرستاران یک مسئله جدی است که سلامتی خود و بیماران را تهدید میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خود شفقتورزی و انعطافپذیری روانشناختی در پیشبینی فرسودگی شغلی پرستاران انجام شد. این پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری پژوهش را کلیهی پرستاران شاغل در بیمارستانهای دولتی شهر تهران در سال 1397 تشکیل دادند. تعداد 150 نفر به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه پذیرش و عمل نسخه دوم (AAQ-II)، مقیاس شفقت ورزی به خود (SCS) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (MBI) استفاده شد. نتایج با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد بین انعطافپذیری روانشناختی و خود شفقتورزی با فرسودگی شغلی رابطه معناداری وجود دارد؛ و 23 درصد از واریانس متغیر فرسودگی شغلی بهوسیلهی انعطافپذیری روانشناختی و خودشفقتورزی قابل پیشبینی است. با توجه به یافتههای پژوهش حاضر پیشنهاد میشود که مداخلات روانشناختی و آموزشی مبتنی بر ارتقاء خود شفقتورزی و انعطافپذیری روانشناختی به منظور کاهش فرسودگی شغلی پرستاران توسط مراکز مربوطه برگزار شود.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سلامت دریافت: 1398/2/11 | پذیرش: 1398/5/8 | انتشار الکترونیک: 1399/1/10