1- دانشگاه تهران
2- دانشگاه تهران ، fnosrati@ut.ac.ir
3- دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده: (2827 مشاهده)
هدف از نگارش مقاله حاضر خوانش روانشناختی سفر معنوی حضرت نبی اکرم (ص) بهعنوان نمونه عالی رشد و شکوفایی روانی و معنوی میباشد. هرچند الگوهای شکوفایی روانی قبلاً توسط روانشناسانی چون مازلو، راجرز، یونگ و فروید ارائه شدهاند، اما این الگوها در نهایت ژرفاندیشی به خودشکوفایی و فردیتیابی اشاره نمودهاند که سازههای مبهمی هستند که بهخوبی تعریف و تفسیر عمیق نشدهاند. در مسیر این مطالعه، علاوه بر قرآن کریم، احادیث و معراجنامههای مختلف، متون عرفانی و سازههای روانشناسی اعماق نیز مورد مداقه قرار گرفتهاند. با رویکردی تحلیلی نشان داده شد که معنای باطنی معراج در ارتباط انسان با درون خویشتن و تحقق بخشیدن به پتانسیل شکوفایی فطرت میباشد. شکوفایی مراحلی دارد که شامل فراروندگی و پیمودن مراحل عرفانی میباشد که بهصورت نمادین بهعنوان هفت آسمان مطرح شدهاند. علاوه بر سفر آسمانی که بهصورت عمودی پرواز روح مصفا را به ذهن متبادر میسازند، سفر زمینی از کعبه به بیتالمقدس (سفر افقی) نیز مورد واکاوی قرار گرفته است. درنهایت، معراج نبوی میتواند بهعنوان الگوی جدیدی در روانشناسی مثبت اسلامی مطرح شود و در تحقیقات آتی با رویکرد میدانی و رویکرد تاریخی نیز مورد مطالعه قرار گیرد.
نوع مقاله:
تحلیلی |
موضوع مقاله:
روانشناسی دینی دریافت: 1398/3/8 | پذیرش: 1398/4/10 | انتشار الکترونیک: 1398/3/25