1- کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور اردکان، یزد، ایران. ، mahdi_shomali@yahoo.com
2- کارشناسی، دانشگاه پیام نور اردکان، یزد، ایران.
چکیده: (2336 مشاهده)
در شرایطی چون شیوع بیماری کووید 19، بسیاری از مردم نگرانیهای زیادی را از جمله اضطراب بیماری تجربه مینمایند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی موردی به شیوه مجازی بر اضطراب کرونا انجام شد. پژوهش حاضر یـک مطالعه شبهآزمایشی با گروه گواه و پیشآزمون و پسآزمون همراه با گمارش تصادفی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام زنان و مردان دارای اضطراب کرونای شهر اردکان در سال 1398 بودند. 18 شرکتکننده به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (9 نفر در گروه آزمایش و 9 نفر در گروه گواه). شرکتکنندگان به پرسشنامه اضطراب بیماری کرونا (علیپور و همکاران، 1398) در مراحل پیشآزمون و پسآزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله واقعیتدرمانی موردی به شیوه مجازی را در 6 جلسه یک ساعته و هر هفته سه جلسه دریافت نمودند، در صورتی که گروه گواه هیچگونه مداخلهای را طی مدت زمان انجام پژوهش دریافت نکرد. دادههای پژوهش با روش تحلیل کوواریانس تکمتغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات اضطراب کرونا و ابعاد روانی و جسمی آن در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پسآزمون کاهش معناداری پیدا کرده است (001/0>p). بر اساس نتایج پژوهش، واقعیتدرمانی موردی به شیوه مجازی میتواند به عنوان یک روش مداخلهای موثر در کاهش مشکلات روانشناختی افراد دارای اضطراب کرونا مورد توجه قرار گیرد.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی دریافت: 1399/1/8 | ویرایش نهایی: 1399/8/10 | پذیرش: 1399/1/25 | انتشار الکترونیک: 1399/7/10