مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.

سال 10، شماره 1 - ( فروردین 1400 / شمارپیاپی 58 1400 )                   سال 10 شماره 1 صفحات 86-75 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Tehranchi A, Neshatdoost H, Amiri S, Power M. Developing an integrative model of positive psychotherapy and comparing its effectiveness with CBT, and PPT in improvement of depressive symptoms among individuals with major depression. Rooyesh 2021; 10 (1) :75-86
URL: http://frooyesh.ir/article-1-2427-fa.html
طهرانچی عطا، نشاط دوست حمیدطاهر، امیری شعله، پاور میک. تدوین مدل رواندرمانی مثبت یکپارچه نگر و مقایسه اثربخشی آن با روان درمانی شناختی رفتاری و روان-درمانی مثبت در کاهش علائم افسردگی بزرگسالان. رویش روان شناسی. 1400; 10 (1) :75-86

URL: http://frooyesh.ir/article-1-2427-fa.html


1- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه بین المللی امام رضا، مشهد، ایران.
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان اصفهان، ایران. ، h.neshat@edu.ui.ac.ir
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
4- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه ملی سنگاپور، مالزی.
چکیده:   (1704 مشاهده)
یکپارچه سازی نظری و تکنیکی می توان افزایش داد.  هدف این پژوهش تدوین مدل درمانی یکپارچه نگر و مقایسه آن با رواندرمانی مثبت و درمان شناختی رفتاری در درمان افسردگی می باشد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه ی افراد مبتلا به افسردگی اساسی در شهر مشهد بود. صد و چهل و پنج فرد مبتلا به افسردگی اساسی به صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کردند. شرکت کنندگان در سه گروه رواندرمانی مثبت یکپارچه، رواندرمانی مثبت، و رواندرمانی شناختی رفتاری و گروه گواه  قرار گرفتند و پرسشنامه جمعیت شناختی، مقیاس نگرشهای ناکارآمد (بک و وایسمن، 1978)، و سیاهه افسردگی بک (بک، استیر و براون، 1996)، و مقیاس هیجان های اساسی (پاور، 2006) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تفاوت معناداری در اثربخشی سه گروه مداخله در پس آزمون وجود نداشت اما هر سه گروه مداخله از گروه گواه اثربخشی بیشتری داشتند (001/0>p). در پیگیری شش ماهه رواندرمانی مثبت یکپارچه نگر نسبت به سایر روشهای درمانی در کاهش عود مجدد اثربخشی بیشتری داشت (001/0>p). نتایج این پژوهش نشان دادند که کاربست بالینی برخی توانمندیهای شخصیت موجب بهبود اثربخشی درمان در عود مجدد افسردگی می شود.
متن کامل [PDF 494 kb]   (907 دریافت)    
نوع مقاله: كاربردي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی
دریافت: 1399/8/12 | ویرایش نهایی: 1400/1/28 | پذیرش: 1399/9/2 | انتشار الکترونیک: 1400/1/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی رویش روان شناسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal(RRJ)

Designed & Developed by : Yektaweb