Kolbadi nejad M, Asadi J, Pourasghar arabi M, Aghaei M. (2021). Comparison the effectiveness of Cognitive-Behavioral therapy and Cognitive-Behavioral Hypnotherapy on Resiliency and sleep quality of women with Fibromyalgia syndrome.
Rooyesh.
10(3), 21-34.
URL:
http://frooyesh.ir/article-1-2762-fa.html
کلبادی نژاد مهدیه، اسدی جوانشیر، پوراصغرعربی مهدی، آقایی مهرداد. مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری(CBT) و درمان هیپنوتراپی شناختی رفتاری(CBH) بر تاب آوری و کیفیت خواب زنان مبتلا به سندروم فیبرومیالژیا رویش روان شناسی 1400; 10 (3) :34-21
URL: http://frooyesh.ir/article-1-2762-fa.html
1- دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی, دانشکده علوم انسانی, واحد گرگان, دانشگاه آزاد اسلامی,گرگان, ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی, واحد گرگان, دانشگاه آزاد اسلامی,گرگان, ایران. ، Ardeshir.asadi@yahoo.com
3- دانشیار, گروه روانپزشکی, دانشکده پزشکی, دانشگاه علوم پزشکی مازندران, ساری, ایران. (استاد مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان).
4- دانشیار، گروه روماتولوژی, دانشکده پزشکی ,دانشگاه علوم پزشکی گلستان,گرگان, ایران. (استاد مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان).
چکیده: (2420 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان هیپنوتراپی شناختی رفتاری (CBH) بر تاب آوری و کیفیت خواب بیماران مبتلا به سندروم فیبرومیالژیا شهر گرگان بود. در این پژوهش از طرح های تک آزمودنی (A-A-B) استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به سندروم فیبرومیالژیا می باشد که به مراکز درمانی شهر گرگان مراجعه کرده اند. با توجه به طرح پژوهش حاضر از تعداد 9 مراجع استفاده شد. از این تعداد 3 بیمار درمان شناختی رفتاری و 3 بیمار درمان هیپنوتراپی شناختی رفتاری دریافت کردند. سه بیمار نیز در گروه گواه جای گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه کیفیت خواب یتزبورگ (بویس، 1989) استفاده شد. مداخلات درمانی برای گروه های آزمایشی به مدت 8 جلسه برگزار شد، گروه گواه هیچ گونه مداخلات درماتی دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا، معناداری بالینی و درصد بهبودی استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت در رابطه با اختلال خواب بیشترین اثربخشی مربوط به درمان هیپنوتراپی شناختی رفتاری با درصد بهبودی 22/61 میباشد که در سطح 05/0 درصد معنی دار بوده است (05/0p<) و در رابطه با تاب آوری نیز بیشترین اثربخشی مربوط به درمان هیپنوتراپی شناختی رفتاری با درصد بهبودی 88/59 میباشد که در سطح 05/0 درصد معنی دار بوده است (05/0p<). بطور کلی بر اساس یافته های به دست آمده می توان گفت هردو درمان نسبت به گروه بدون مداخله توانسته اند بر متغیرهای پژوهش تاثیر بگذارند. بنابراین توصیه می شود تا پزشکان در درمان این سندرم به درمانهای شناختی رفتاری و هیپنوترابی شناختی رفتاری نیز توجه داشته باشند.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی دریافت: 1400/1/28 | پذیرش: 1400/2/14 | انتشار الکترونیک: 1400/3/10