مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 10، شماره 10 - ( دی 1400/ شماره پیاپی 67 1400 )
سال 10 شماره 10 صفحات 26-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sarabi P, Alahyari V, Parvizi F, Kakabaraee K. (2022). The effectiveness of Integrative Behavioral Couple Therapy (IBCT) on Sexual Self-Efficacy, Sexual Self-Concept in People with Acquired Premature Ejaculation. Rooyesh. 10(10), 11-26.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-3008-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-3008-fa.html
سرابی پیام، الهیاری وحید، پرویزی فردین، کاکابرایی کیوان. اثربخشی زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر بر خودکارآمدی جنسی و خودپنداره جنسی در افراد مبتلابه زودانزالی اکتسابی رویش روان شناسی 1400; 10 (10) :26-11
پیام سرابی* 
1، وحید الهیاری2 ، فردین پرویزی3 ، کیوان کاکابرایی4
1، وحید الهیاری2 ، فردین پرویزی3 ، کیوان کاکابرایی4
1- کارشناسی‌ارشد، گروه روانشناسی بالینی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران. ، CPsyPSarabi@gmail.com
2- کارشناسی‌ارشد، گروه روانشناسی بالینی، واحد نائین، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
3- کارشناسی‌ارشد، روانشناسی بالینی، کارشناس سلامت‌روان، دانشگاه علوم پزشکی، کرمانشاه، ایران.
4- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.
2- کارشناسی‌ارشد، گروه روانشناسی بالینی، واحد نائین، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
3- کارشناسی‌ارشد، روانشناسی بالینی، کارشناس سلامت‌روان، دانشگاه علوم پزشکی، کرمانشاه، ایران.
4- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.
چکیده: (1630 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر بر خودکارآمدی جنسی و خودپنداره جنسی در افراد مبتلابه زودانزالی اکتسابی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد متأهل 25 تا 45 ساله که برای درمان زودانزالی به کلینیکهای روانشناسی و مشاوره شهر کرمانشاه در سال 99 مراجعه کرده بودند را تشکیل می‌داد. نمونه پژوهش شامل 30 مرد که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و در انتظار درمان (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. دادهها در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با استفاده از پرسشنامه‌های خودکارآمدی جنسی (SSES) (وزیری و لطفی کاشانی، 1392)، خودپنداره جنسی (MSSCQ) (اسنل، فیشر و والترز، 1995)، ابزار تشخیصی زودانزالی (PEDT) (سیموندز و همکاران، 2007) و زمانسنج جمعآوری شدند. زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر برای گروه آزمایش در 9 جلسه اجرا شد، اما برای گروه درانتظار درمان هیچ‌گونه مداخله درمانی به‌کار گرفته نشد. برای تحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر بر خودکارآمدی جنسی، خودپنداره جنسی، زودانزالی و زمان نهفتگی انزال درون واژنی (IELT) مؤثر بود (001/0>P)؛ و نمرات متغیرهای وابسته در مرحله پس‌آزمون و پیگیری در مقایسه با گروه درانتظار درمان افزایش و نمره زودانزالی کاهش یافته بود (001/0>P)، همچنین اثر درمانی تا زمان پیگیری حفظ شد. از یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان در راستای مداخلات بالینی و درمانی برای ارتقای خودکارآمدی جنسی و خودپنداره جنسی و در نتیجه، بهبود زمان نهفتگی انزال درون واژنی (IELT) و زودانزالی مردان استفاده کرد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1400/4/21 | پذیرش: 1400/6/28 | انتشار الکترونیک: 1400/11/10
دریافت: 1400/4/21 | پذیرش: 1400/6/28 | انتشار الکترونیک: 1400/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
