مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 10، شماره 11 - ( بهمن1400/ شماره پیاپی 68 1400 )
سال 10 شماره 11 صفحات 268-257 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghoubadzadeh S, Pasha R, Bakhtiarpoor S, Homaei R. The effectiveness of behavioral self-regulation training on improving impulsivity symptoms, attention and concentration of students with hyperactivity-impulsivity. Rooyesh 2022; 10 (11) :257-268
URL: http://frooyesh.ir/article-1-3075-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-3075-fa.html
قبادزاده سجاد، پاشا رضا، بختیارپور سعید، همائی رضوان. اثربخشی آموزش خودتنظیمی رفتاری بر بهبود علائم تکانشوری، توجه و تمرکز دانش-آموزان مبتلا به بیش فعالی- تکانشگری. رویش روان شناسی. 1400; 10 (11) :257-268
سجاد قبادزاده1 
، رضا پاشا 2، سعید بختیارپور3 ، رضوان همائی3
، رضا پاشا 2، سعید بختیارپور3 ، رضوان همائی3
1- دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. ، sajjad68ard@gmail.com
3- استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. ، sajjad68ard@gmail.com
3- استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
چکیده: (846 مشاهده)
این پژوهش به منظور تعیین اثربخشی آموزش خودتنظیمی رفتاری بر بهبود علائم تکانشوری، توجه و تمرکز دانشآموزان مبتلا به بیش فعالی- تکانشگری صورت گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون– پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه-بیشفعالی در دامنه سنی 9- 12ساله مراجعهکننده به مراکز درمانی و دانشآموزان مدارس استثنایی شهر اردبیل در نیمه دوم سال 1398 بودند. تعداد نمونه مورد پژوهش شامل 30 نفر از کودکان بود که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و در انتظار درمان (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایشی 9 جلسه 45-60 دقیقهای آموزش خودتنظیمی رفتاری دریافت کردند. به منظور گردآوری دادهها از مقیاس خودبازداری (SRS) (وینبرگر و شوارتز، 1990)، آزمون مربعهای دنبالهدار تولز- پیرون (TPT) (1986) و آزمون توجه (TAD2) (1970) استفاده شد. تجزیه تحلیل دادهها با آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره (MANCOVA) با نرمافزارآماری SPSS22 صورت گرفت. یافتهها نشان داد آموزش خودتنظیمی رفتاری تأثیر معناداری بر کاهش علائم تکانشوری (862/157F= ؛ 0.01P<) و بهبود توجه (57/38F= ؛ 0.01P<) و تمرکز (123/20F= ؛ 0.01P<) داشت. نتایج به دست آمده نشانگر قابلیت علمی مناسب مداخله آموزشی خودتنظیمی بر بهبود علائم تکانشوری، توجه و تمرکز دانشآموزان مبتلا به بیشفعالی- تکانشگری بود.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1400/5/16 | ویرایش نهایی: 1401/1/16 | پذیرش: 1400/6/20 | انتشار الکترونیک: 1400/11/10
دریافت: 1400/5/16 | ویرایش نهایی: 1401/1/16 | پذیرش: 1400/6/20 | انتشار الکترونیک: 1400/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
