مجله رویش روا‌ن‌شناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.

سال 11، شماره 7 - ( مهر 1401/ شماره پیاپی 76 1401 )                   سال 11 شماره 7 صفحات 166-155 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Esmaeilnezhad Y, Esmaeily yengejeh S, Basharpoor S. The effectiveness of acceptance and commitment therapy on self-control and emotional inhibition male students with high-risk behaviors. Rooyesh 2022; 11 (7) :155-166
URL: http://frooyesh.ir/article-1-3695-fa.html
اسمعیل نژاد یلدا، اسماعیلی ینگجه سهیلا، بشرپور سجاد. اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودمهارگری و بازداری هیجانی دانش‌آموزان پسر دارای رفتارهای پرخطر. رویش روان شناسی. 1401; 11 (7) :155-166

URL: http://frooyesh.ir/article-1-3695-fa.html


1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران. ، yalda_e2020@yahoo.com
2- کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، اردبیل، ایران.
3- استاد گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده:   (911 مشاهده)
هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودمهارگری و بازداری هیجانی دانش­آموزان پسر دارای رفتارهای پرخطر بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش­آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر اردبیل در سال ­تحصیلی 1401-1400 بودند که به ‌روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 29 نفر از بین آنها انتخاب و در دو گروه آزمایش (14 نفر) و گواه (15 نفر) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش هشت جلسۀ 75 دقیقه‌ای به صورت هفته­ای یک جلسه درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد (هیز و استروساهی، 2010) دریافت کردند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (IARS، سلیمانی­نسب و همکاران، 1397)، مقیاس خودمهارگری (SCS، تاجنی و همکاران، 2004) و پرسشنامه استاندارد مهار هیجانی (ECQ، راجرز و نجاریان، 1989) بود. داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم‌افزار SPSS 22 تجزیه ‌و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد با کنترل پیش آزمون بین نمرات پس آزمون در دو گروه آزمایشی و گواه تفاوت معناداری در خودمهارگری و بازداری هیجانی وجود داشت(001/0P<). در نتیجه می­توان گفت که درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر بهبود خودمهارگری و بازداری هیجانی در دانش­آموزان دارای رفتارهای پرخطر مؤثر است.
متن کامل [PDF 489 kb]   (547 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی عمومی
دریافت: 1400/12/23 | ویرایش نهایی: 1401/9/14 | پذیرش: 1401/2/26 | انتشار الکترونیک: 1401/7/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی رویش روان شناسی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal(RRJ)

Designed & Developed by : Yektaweb