مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 3 - ( خرداد 1403/ پیاپی 96 1403 )
سال 13 شماره 3 صفحات 170-161 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.NAJAFABAD.REC.1402.177
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mousavi N, Hamidipour R, Heidari H, Davoodi H. (2024). Development of an intervention model of married life based on a positive approach and Islamic psychology and its effectiveness on communication patterns of conflicting couples. Rooyesh. 13(3), 161-170.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-4903-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-4903-fa.html
موسوی نرگس، حمیدی پور رحیم، حیدری حسن، داوودی حسین. تدوین الگوی مداخله ای زندگی زناشویی براساس رویکرد مثبت نگر و روان شناسی اسلامی و بررسی اثربخشی الگوی تدوین شده بر الگوهای ارتباطی زوجین متعارض رویش روان شناسی 1403; 13 (3) :170-161
نرگس موسوی1 
، رحیم حمیدی پور*2 ، حسن حیدری3 ، حسین داوودی4
، رحیم حمیدی پور*2 ، حسن حیدری3 ، حسین داوودی4
1- دانشجو دکتری، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
2- استادیار، گروه آموزشی روانشناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان تهران، ایران. ،r.hamidipour@cfu.ac.ir
3- دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
4- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
2- استادیار، گروه آموزشی روانشناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان تهران، ایران. ،
3- دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
4- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
چکیده: (811 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف تدوین مداخله زندگی زناشویی مبتنی بر رویکرد مثبتنگر و روانشناسی اسلامی و امکانسنجی آن بر الگوهای ارتباطی زوجین متعارض انجام شد. روش تحقیق ترکیبی (کیفی- کمی) بود. روش تحقیق بخش کمی نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی زوجهای دارای تعارض زناشویی شهر تهران در سال 1401 بودند که 30 نفر به صورت دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار بخش کمی پرسشنامه تعارض زناشویی ثنایی (MCQ) (1379) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سلاوی (CPQ) (1984) بود. دادههای بخش کمی با تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. در نتایج بخش کیفی 2 مضمون اصلی شناسایی شد که شامل «اسلامی، مثبت نگری» و 9 مضمون فرعی شامل «تقوا و اعتقادات مذهبی، اخلاق اسلامی، شکرگذاری، مقابله مثبت، تقویت هیجانات مثبت، مهارتهای ارتباطی مثبت، ارتقاء توانمندیهای مثبت، باورهای مثبت و منفی» از دیدگاه مشارکت کنندگان شد که میتوانند درک متخصصان از پدیده رویکرد روانشناسی اسلامی و مثبتنگری برای زندگی زوجین متعارض را به تصویر کشند. همچنین، یافتههای بخش کمی نشان داد که که با کنترل اثر پیشآزمون بین میانگین پسآزمون الگوهای ارتباطی گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p). میتوان نتیجه گرفت که مداخله زندگی زناشویی مبتنی بر رویکرد مثبتنگر و روانشناسی اسلامی برای الگوهای ارتباطی زوجین موثر هستند.
واژه‌های کلیدی: زوجین متعارض، الگوهای ارتباطی، الگوی زندگی زناشویی، رویکرد مثبتنگر، روانشناسی اسلامی.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی دینی
دریافت: 1402/7/24 | پذیرش: 1402/11/9 | انتشار الکترونیک: 1403/3/10
دریافت: 1402/7/24 | پذیرش: 1402/11/9 | انتشار الکترونیک: 1403/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
