مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 2 - ( اردیبهشت 1403 / پیاپی 95 1403 )
سال 13 شماره 2 صفحات 170-159 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ershadi moghadam F S, Mirzahosseini H, Sharifirad G. (2024). The mediating role of ego strength in the relationship between trauma and dissociative states and depersonalization. Rooyesh. 13(2), 159-170.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5010-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5010-fa.html
ارشادی مقدم فاطمه سادات، میرزاحسینی حسن، شریفی راد غلامرضا. نقش میانجی توانمندی ایگو در رابطه تروما با حالات تجزیهای و مسخ شخصیت رویش روان شناسی 1403; 13 (2) :170-159
1- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
2- دانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران. ،Mirzahosseini.Hassan@iau.ac.ir
3- استاد تمام، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.
2- دانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران. ،
3- استاد تمام، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.
چکیده: (841 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی توانمندی ایگو در رابطه با حالات تجزیهای و مسخ شخصیت افراد دارای تجربه تروماتیک انجام شد. روش پژوهش، توصیفی_همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری در این پژوهش را کلیه افراد 15 تا 35 سال دارای تجارب تروماتیک استان قم در سال 1402 تشکیل دادند و نمونه پژوهش شامل 250 نفر از این افراد با در نظر گرفتن معیارهای ورود بود. لذا از طریق ارسال لینک برای افراد انتخاب شده، پرسشنامهها به صورت اینترنتی تکمیل شد. ابزارهای اندازهگیری، پرسشنامههای مسخ شخصیت (DES، سیرا و بریوس، 2000)، تجارب تجزیهای (DES-II، کارلسون و پوتنام، 1993)، ترومای کودکی (CTQ، برنستاین و همکاران، 2003) و توانمندی ایگو (ESS، بارون، 1953) بودند. تحلیل دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شد. نتایج برازندگی مدل پیشنهادی حاکی از برازش خوب مدل با دادهها بود. بر اساس یافتههای به دستآمده ترومای کودکی بر حالات تجزیهای و مسخ شخصیت اثر مثبت و معنادار و بر توانمندی ایگو اثر منفی معنادار دارد (01/0>P). همچنین توانمندی ایگو بر حالات تجزیهای و مسخ شخصیت اثر منفی و معنادار دارد (01/0>P). همچنین با ورود متغیر توانمندی ایگو به مدل اثر غیرمستقیم ترومای کودکی بر حالات تجزیهای و مسخ شخصیت معنادار شد (01/0>P). بنابراین قدرت ایگو میتواند بر تجربه بعد از تروما اثر گذارد و باعث تعادل روانی و عدم ابتلا به اختلالات تجزیهای و مسخ شخصیت هنگام مبارزه با محرکهای درونی و بیرونی شود.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی عمومی
دریافت: 1402/9/17 | پذیرش: 1402/12/4 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10
دریافت: 1402/9/17 | پذیرش: 1402/12/4 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
