مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 4 - ( تیر 1403/ پیاپی 97 1403 )
سال 13 شماره 4 صفحات 104-95 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pourmeghdad Z, Ahadi H. (2024). The effectiveness of the program based on family-oriented behavior therapy on reducing the severity of symptoms and parenting stress of parents of students with ADHD. Rooyesh. 13(4), 95-104.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5082-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5082-fa.html
پورمقداد زهرا، احدی حسن. اثربخشی برنامه مبتنی بر رفتاردرمانی خانواده‌محور بر کاهش شدت نشانگان و استرس فرزندپروری والدین دانش‌آموزان مبتلا به نقص توجه/بیش‌فعالی رویش روان شناسی 1403; 13 (4) :104-95
زهرا پورمقداد1 
، حسن احدی*2
، حسن احدی*2
1- دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربی.
2- استاد، گروه روانشناسی، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربی. ،drahadi5@gmail.com
2- استاد، گروه روانشناسی، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربی. ،
چکیده: (450 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه مبتنی بر رفتاردرمانی خانواده‌محور بر کاهش شدت نشانگان و استرس فرزندپروری والدین دانش‌آموزان مبتلا به نقص توجه/بیش‌فعالی انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی والدین و دانش‌آموزان دارای نقص توجه/بیش‌فعالی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره آموزش و پرورش شهر تهران در سال 1402-1401 تشکیل دادند. از بین آنها 30 نفر از والدین دانش‌آموزان دارای نقص توجه/بیش‌فعالی به شیوه هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه استرس والدگری آبیدین-فرم کوتاه (1995،PSI-SF ) و پرسشنامه کانرز والدین گویت و همکاران (1۹78،CPRS ) بود. برنامه مبتنی بر رفتاردرمانی خانواده‌محور در 12 جلسه 90 دقیقه‌ای هفته‌ای دو بار به‌صورت گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. درحالی‌که که گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با بهره‌گیری از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد بین گروه‌ها در پس‌آزمون و پیگیری شدت نشانگان و استرس فرزندپروری والدین تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P)، و برنامه مبتنی بر رفتاردرمانی خانواده‌محور دارای ماندگاری اثر در دوره پیگیری بود (05/0>P). درنتیجه برنامه مبتنی بر رفتاردرمانی خانواده‌محور می‌تواند به‌عنوان روشی کارآمد در کاهش شدت نشانگان و استرس فرزندپروری والدین دانش‌آموزان مبتلا به نقص توجه/بیش‌فعالی مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی عمومی
دریافت: 1402/10/25 | پذیرش: 1402/11/23 | انتشار الکترونیک: 1403/4/10
دریافت: 1402/10/25 | پذیرش: 1402/11/23 | انتشار الکترونیک: 1403/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
