مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 6 - ( شهریور 1403/ پیاپی 99 1403 )
سال 13 شماره 6 صفحات 170-159 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharif Z, Merati A, Yousefvand M. (2024). Comparison of the effectiveness of acceptance and commitment therapy and existential Therapy on resilience among female students with generalized anxiety Disorder. Rooyesh. 13(6), 159-170.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5271-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5271-fa.html
شریف زهره، مرآتی علیرضا، یوسف‌وند مهدی. مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان وجودی بر تاب‌آوری دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر رویش روان شناسی 1403; 13 (6) :170-159
زهره شریف1 
، علیرضا مرآتی* 2، مهدی یوسف‌وند3
، علیرضا مرآتی* 2، مهدی یوسف‌وند3
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ،Alirezamerati@pnu.ac.ir
3- استادیار، گروه روانشناسی تربیتی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ،
3- استادیار، گروه روانشناسی تربیتی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
چکیده: (69 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان وجودی بر تاب‌آوری دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون، با گروه کنترل و پیگیری دو ماهه بود. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم بود که در سال تحصیلی 1403-1402در مدارس شهر کرج مشغول به تحصیل بودند؛ 45 دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری هدفمند وارد مطالعه شدند و بطور تصادفی در دوگروه آزمایش و یک گروه گواه (هرگروه 15 نفر) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش اول (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و دوم (درمان وجودی) طی 10جلسه (هرجلسه70دقیقه) تحت مداخله قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC، 2003) و ویرایش چهارم پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (GADQ-IV، نیومن و همکاران، 2002) بود. داده‌ها با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. نتایج نشان داد که هر دو روش مداخله‌ی درمان پذیرش و تعهد و درمان وجودی به طور معنا‌داری باعث افزایش تاب‌آوری و کاهش اختلال اضطراب فراگیر شد (01/0P<) و این یافته تا مرحله پیگیری ماندگار بود. همچنین درمان وجودی در مقایسه با درمان پذیرش و تعهد بر افزایش تاب‌آوری و کاهش اضطراب فراگیر اثربخش‌تر است (01/0>P). بنابراین، میتوان برای افزایش تاب‌آوری و کاهش اختلال اضطراب فراگیر از درمان پذیرش و تعهد و درمان وجودی استفاده کرد، اما درمان وجودی دارای ارجحیت است.
واژه‌های کلیدی: اختلال اضطراب فراگیر، تاب‌آوری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، روان‌درمانی وجودی، دانش آموزان دختر
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1403/1/18 | پذیرش: 1403/3/27 | انتشار الکترونیک: 1403/6/10
دریافت: 1403/1/18 | پذیرش: 1403/3/27 | انتشار الکترونیک: 1403/6/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
