Ghodrati Z, Sarayei A A, BakhshiPour A. (2024). The structural model of the relationship between Social-Emotional Competence and Academic Engagement with Academic Achievement: the mediating role of Academic Self-Efficacy in second high school students in Bojnourd.
Rooyesh.
13(6), 171-180.
URL:
http://frooyesh.ir/article-1-5282-fa.html
قدرتی زهرا، سرایی علی اصغر، بخشی پور ابوالفضل. الگوی ساختاری رابطه شایستگی هیجانی-اجتماعی و درگیری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی: نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی در دانشآموزان متوسطه دوم شهر بجنورد رویش روان شناسی 1403; 13 (6) :180-171
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5282-fa.html
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران. ، Saraei440@gmail.com
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران.
چکیده: (769 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی ساختاری رابطه شایستگی هیجانی-اجتماعی و درگیری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی بر اساس نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش توصیفی_همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل همه دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بجنورد در سال تحصیلی 1401-1402 بود که از این میان 383 نفر به شیوه خوشهای چند مرحلهای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. گردآوری دادههای پژوهش به شیوه خودگزارشی و با استفاده از مقیاس درگیری تحصیلی (AES) ریو (2013)، پرسشنامه شایستگی هیجانی-اجتماعی (SECQ) زو و ای (2012) و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی (ASEQ) جینکز و مورگان (1999) انجام شد. جهت سنجش پیشرفت تحصیلی معدل دانشآموزان در امتحانات پایان ترم محاسبه و به عنوان شاخصی از پیشرفت تحصیلی آنان در نظر گرفته شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و روش مدلیابی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج نشان داد، بین درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد (05/0≥P ). دیگر یافته پژوهش نشان داد اثر مستقیم شایستگی هیجانی-اجتماعی بر پیشرفت تحصیلی غیرمعنادار است (05/0<P). ضرایب غیر مستقیم مشخص کرد، اثر غیرمستقیم شایستگیهای هیجانی-اجتماعی و درگیری تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی با نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی معنادار است. در نهایت شاخصهای برازش به دست آمده از مدل کلی با دادههای جمع آوری شده برازش مطلوب را دارا بودند. بر این اساس شایستگی هیجانی-اجتماعی و درگیری تحصیلی به صورت مستقیم و غیر مستقیم از طریق خودکارآمدی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی مرتبط است.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی تربیتی دریافت: 1403/1/21 | پذیرش: 1403/3/20 | انتشار الکترونیک: 1403/6/10