مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 11 - ( بهمن 1403/ پیاپی 104 1403 )
سال 13 شماره 11 صفحات 230-221 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ACECR.USC.REC.1402.019
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saeidmanesh M, Baniasadi R, Azizi M, Pourebrahimi M. (2025). The effectiveness of transcranial direct current stimulation on brain fog in patients with long COVID-19: a study based on quantitative electroencephalography. Rooyesh. 13(11), 221-230.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5343-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5343-fa.html
سعید منش محسن، بنی اسدی راضیه، عزیزی مهدیه، پورابراهیمی محجوبه. اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر مه مغزی مبتلایان به کووید-19 طولانی: مطالعه مبتنی بر الکتروانسفالوگرافی کمی رویش روان شناسی 1403; 13 (11) :230-221
محسن سعید منش1 
، راضیه بنی اسدی*2 ، مهدیه عزیزی3 ، محجوبه پورابراهیمی4
، راضیه بنی اسدی*2 ، مهدیه عزیزی3 ، محجوبه پورابراهیمی4
1- دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران.
2- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران. ،rb137613@gmail.com
3- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران.
4- دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
2- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران. ،
3- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران.
4- دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
چکیده: (447 مشاهده)
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمهای (tDCS) بر مهمغزی مبتلایان به کووید-19 طولانی انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمام بیماران مبتلا به مه مغزی ناشی از کووید-19 طولانی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های روانپزشکی و روانشناسی شهر کرمان در سال 1402 تشکیل دادند. از بین آنها 30 بیمار (19 زن و 11 مرد) به شیوه هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل 15 نفر) گمارده شدند. در گروه آزمایش، شرکت‌کنندگان به مدت 15 جلسه (3 جلسه در هفته و هر جلسه 40 دقیقه)، تحت درمان tDCS قرار گرفتند و گروه کنترل تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمهای شم را دریافت کردند. به منظور بررسی امواج مغزی دخیل در مه مغزی شرکت‌کنندگان، قبل و پس از درمان، الکتروانسفالوگرافی کمی (QEEG) از 19 مکان مغز آنها ثبت و دادهها با استفاده از t تست وابسته و تحلیل کوواریانس یک راهه در نرمافزار آماری SPSS-26 تحلیل شدند. نتایج به دست آمده از بررسی تغییرات امواج مغزی نشان داد که tDCS باعث کاهش امواج دلتا و تتا در مناطق پیشین (Fz، Fp1، Fp2، F3 و F4) و میانی مغز ( Cz، C3 و C4) و بهبودی مه مغزی در سطح معنیداری میشود (0.05p<). این نتایج بر اثربخشی tDCS جهت کاهش فزونکنشی امواج آهسته در نواحی قدامی و مرکزی مغز و بهبود مه مغزی بیماران مبتلا به کرونا تأکید دارد.
واژه‌های کلیدی: تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای، مه مغزی، الکتروانسفالوگرافی کمی، کووید-19 طولانی.
نوع مقاله: كاربردي |
موضوع مقاله:
نوروسایکولوژی
دریافت: 1403/2/10 | پذیرش: 1403/7/28 | انتشار الکترونیک: 1403/11/10
دریافت: 1403/2/10 | پذیرش: 1403/7/28 | انتشار الکترونیک: 1403/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
