مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 13، شماره 9 - ( آذر 1403/ پیاپی 102 1403 )
سال 13 شماره 9 صفحات 80-71 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.B.REC.1402.108
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Chegeni S, Karimi J, Vajdian M. (2025). The effectiveness of Solution-Focused Therapy (SFT) on academic buoyancy and academic procrastination of students with low academic performance. Rooyesh. 13(9), 71-80.
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5432-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-5432-fa.html
چگنی سعید، کریمی جواد، وجدیان محمد رضا. اثربخشی درمان راه حل محور (SFT) بر پایستگی و اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان با عملکرد تحصیلی پایین رویش روان شناسی 1403; 13 (9) :80-71
سعید چگنی1 
، جواد کریمی*2 ، محمد رضا وجدیان3
، جواد کریمی*2 ، محمد رضا وجدیان3
1- دانشجوی دکتری روان شناسی، گروه روان شناسی و مشاوره، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران. ،j.karimi@malayeru.ac.ir
3- دانشیار، گروه علوم تربیتی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، پردیس علامه طباطبایی لرستان، مرکز آموزش عالی شهید میرشاکی، الیگودرز، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران. ،
3- دانشیار، گروه علوم تربیتی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، پردیس علامه طباطبایی لرستان، مرکز آموزش عالی شهید میرشاکی، الیگودرز، ایران.
چکیده: (430 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان راه حل محور بر پایستگی و اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان با عملکرد تحصیلی پایین انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پس آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دو ماه بود. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بروجرد در سال تحصیلی 1403-1402 بودند که از بین آنها 30 دانشآموز با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه آزمایش در طول دو ماه تحت مداخله درمان راه حل محور قرار گرفت. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه پایستگی تحصیلی (ABQ؛ دهقانیزاده و حسین چاری، 1391) و مقیاس سنجش اهمالکاری- نسخه دانش آموزان (PASS؛ سولومون و راثبلوم، 1984) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر انجام شد. یافته‌ها نشان داد که نمره پایستگی تحصیلی در گروه مداخله از پیشآزمون تا پیگیری بهطور معنادار افزایش یافته است (05/0>P)، اما در مقابل نمره اهمالکاری تحصیلی از پیشآزمون تا پیگیری بهطور معنادار کاهش یافته است (05/0>P). در واقع میتوان نتیجه گرفت که درمان راه حل محور منجر به افزایش پایستگی و کاهش اهمالکاری تحصیلی در دانشآموزان دختر شده است.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی تربیتی
دریافت: 1403/3/9 | پذیرش: 1403/3/27 | انتشار الکترونیک: 1403/11/10
دریافت: 1403/3/9 | پذیرش: 1403/3/27 | انتشار الکترونیک: 1403/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
