روانشناسی وحدت مدار رویکرد نوینی در حوزۀ علوم روانشناختی کشور و استوار بر فلسفۀ وحدت وجود، اصول روانشناختی همگرا با این دیدگاه فلسفی و ارزش های ایرانی- اسلامی است. بررسی کیفی اثربخشی مداخلات رویکرد روانشناسی وحدت مدار در گسترش مدل درمانی آن سودمند است، ازاینرو پژوهش با هدف تحلیل دیدگاه مادران کودکان دچار اختلالات طیف درخودماندگی دربارۀ اثربخشی آموزش روانشناسی وحدت مدار به انجام رسیده است. نمونۀ در دسترسی از مادران تهرانی دارای کودکان دچار اختلالات طیف درخودماندگی عضو مرکز آموزشی- درمانی کودکان اُتیستیک به آرا در هشت جلسۀ آموزش روانشـناسی وحدت مدار شرکت کردند. پس از به پایان رساندن جلسهها دیدگـاه آنها به دگرگونیهای برآمده از حضورشان در جلسهها از طریق مصاحبۀ نیمه ساختاریافتهای که به دست متخصصین روانشناسی بالینی طراحی و راستی آزمایی شده بود ثبت شد. تحلیل درونمایه مصاحبهها با روش کیفی پدیدارشناسی توصیفی کُلایزی (Colaizzi) انجامگرفته است. یافته های پژوهش نشانگر اثربخشی قابلتوجه آموزش روانشناسی وحدتمدار بر سلامت روانی مادران کودکان دچار اختلالات طیف درخودماندگی بود؛ تحول ارزش های انسان دوستانه، افزایش بهزیستی روانی، بردباری، همــــدلی، تحقق خویش و حضور وحدت یافته متأثر از شرکت آنها در جلسه های آموزش روانشناسی وحدتمدار بوده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |