Abbaspour Esfeden S, Ghanifar M, Ahi G. (2025). The mediating role of self-efficacy in the relationship between cultural intelligence and social adjustment of students.
Rooyesh.
13(11), 185-192.
URL:
http://frooyesh.ir/article-1-5702-fa.html
1- دانشجویی دکتری روانشناسی عمومی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران. ، Ghanifar@iaubir.ac.ir
3- استادیار، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.
چکیده: (231 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در رابطه هوش فرهنگی و سازگاری اجتماعی دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی -همبستگی از نوع مدلیابی ساختاری بود. جامعه آماری شامل دانشجویان واحد گرگان دانشگاه آزاد در سال تحصیلی 1400-1401 بود که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی (SAQ) سهرابی و سامانی (1390)، پرسشنامه هوش فرهنگی (CIQ) آنگ و همکاران و مقیاس خود کارآمدی عمومی (GSE-10) شواتزر و جروسلم (1991) بود. از تحلیل معادلات ساختاری برای تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج بیانگر برازش مطلوب مدل پژوهش بود. نتایج بیانگر معناداری اثرمستقیم هوش فرهنگی بر خودکارآمدی (002/0=P) و اثر مستقیم خودکارآمدی بر سازگاری اجتماعی (008/0=P) بود. اما اثرمستقیم هوش فرهنگی بر ساگاری اجتماعی معنادار نبود (05/0<P). همچنین نتایج بیانگر اثر غیرمستقیم هوش فرهنگی بر سازگاری اجتماعی با میانجیگری خودکارآمدی بود (004/0=P). این نتایج نشان میدهد که خودکارآمدی با توجه به نقش هوش فرهنگی میتواند تبیین کننده سازگاری اجتماعی دانشجویان باشد.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی تربیتی دریافت: 1403/7/11 | پذیرش: 1403/7/28 | انتشار الکترونیک: 1403/11/10