رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

انسان موجودی اجتماعی است که خواه‌ناخواه با دیگران در ارتباط است و با استفاده از مهارت‌های ارتباطی می‌تواند عملکرد مؤثرتری در اجتماع داشته باشد. اگرچه تاکنون در این زمینه، ابزارهای خارجی و ایرانی گوناگونی ساخته شده ولی سنجش مهارت‌های ارتباطی بر اساس منابع ادبی غنی ایران نادیده گرفته شده‌است؛ با توجّه به این که مولوی از جمله شاعران توانایی است که در اثار خود به جنبه‌های مختلف ارتباط توجّه نموده هدف پژوهش حاضر؛ ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای سنجش مهارت‌های ارتباطی بر اساس دیدگاه مولوی (MCSS) با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20<span style="font-family:;" major-bidi;="" new="" fa;="" 12pt;="" lotus";="" b="" roman";"="" "times="" roman";="" lang="FA"> از هشت عامل تأثیرگذاری، غیرکلامی، کلامی، ابراز هیجان، پذیرا بودن، آگاهی کلامی و انگیختگی مثبت درونی و گرایش درونی که با استفاده از روش تحلیل مؤلّفه‌های اصلی و چرخش واریماکس استخراج شدند، حمایت می‌کند. برای سنجش روایی پرسش‌نامه از روایی محتوا و ملاک استفاده شد که در سطح مطلوبی هستند و پایایی آن، از طریق محاسبۀ ضریب الفای کرونباخ 64/0 به دست آمد؛ بنابراین می‌توان به نتایج به‌دست‌آمده از این ابزار برای سنجش جنبه‌های مختلف مهارت‌های ارتباطی اعتماد کرد و با توجّه به کمبود ابزارهای روان‌سنجی ساخته شده بر اساس منابع ادبی ایران، می توان از ان به‌عنوان ابزاری مناسب برای سنجش این مهارت‌ها در افراد ایرانی استفاده کرد.