رویش روان شناسی (نشریه علمی تخصصی )

نظریه مدیریت وحشت (گرینبرگ، پیزینسکی و سولومون، 1986) معتقد است که تهدید مرگ بنیادی­ ترین و مهمترین منبع ساختارهای روان­شناختی سازش ­یافته و سازش­ نایافته مانند حرمت­ خود بالا و پایین است. در این پژوهش ترکیب دو روش برجستگی مرگ بر حرمت­ خود مورد بررسی قرار گرفت. توصیه می­شود برای دسترسی ­پذیری بالاتر افکار مرگ از یک فاصه زمانی 5-3 دقیقه ­ای استفاده شود (روزنبلات و همکاران، 1989). هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخلات ترکیبی برجستگی مرگ بر حرمت­ خود بود. علاوه براین به عنوان یک هدف فرعی نیز اضافه کردن یا حذف فاصله زمانی بعد از مداخلات بر سطح حرمت­ خود مورد ارزیابی قرار گرفت. به‌منظور آزمون این دو فرضیه نمونه­ای 45 نفری از دانشجویان دختر دانشگاه تهران به شکل تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین میانگین گروه کنترل و «گروه آزمایشی بدون فاصله زمانی» (001/0=P، 57/24=(2)H) تفاوت معناداری وجود ندارد، اما میانگین این دو گروه در مقایسه با میانگین «گروه آزمایشی با فاصله زمانی» تفاوت معناداری نشان داد (05/0<P). در مجموع می‌توان یافته‌های حاصل را چنین تبیین کردکه ایجاد یک فاصله زمانی با کاهش دفاع­های نزدیک (حواس‌پرتی، انکار و . . .)  و افزایش دسترسی­پذیری افکار ناهشیار مرگ همراه خواهد بود که منجر به دفاع­ هایی ناهشیار در سطح حرمت­ خود می­گردد.