مقدمه و هدف: اختلال وسواس فکری – عملی یک چالش جدی طولانی مدت هم برای خود بیماران و هم سیستم خانوادگی ایجاد میکند و حوزههای مختلفی از زندگی فرد را تحت تأثیر قرار میدهند. شواهد پژوهشی حاکی از تأثیر منفی و مخرب اختلال وسواس فکری – عملی بر رضامندی زناشویی است. با توجه به این موضوع، هدف این پژوهش، مقایسهی رضامندی زناشویی در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری – عملی و عادی بود.
روش: روش این پژوهش علی- مقایسهای است. جامعهی آماری این پژوهش را کلیهی بیماران مبتلا به OCD شهر تبریز، در بیمارستان رازی تشکیل دادند. تعداد 25 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده (از بین چند نفر که توسط روانپزشک یا روانشناس تشخیصOCD به آنها داده شده بود) به عنوان مبتلایان به OCD و از بین افراد عادی نیز تعداد 25 نفر به روش تصادفی ساده که با آنان همتا و به عنوان گروه مقایسه انتخاب شده بودند. مؤلف دوم به بیمارستان مراجعه و پرسشنامهی رضامندی زناشویی در اختیار نمونههایی قرار گرفت که توسط روانپزشک یا روانشناس تشخیصOCD داده شده بودند. همچنین از نمونههای عادی که از جامعهی همتا شده از نظر اقتصادی و فرهنگی با جامعهی مورد پژوهش بودند، نیز درخواست تکمیل هر دو پرسشنامه(پرسشنامهی اختلال وسواس فکری_عملی و رضامندی زناشویی) شد؛ پس از تکمیل، محقق آنها را برای بررسی و تحلیل بیشتر جمعآوری کرد و دادههای جمعآوری شده نیز با استفاده از آزمون T مستقل تحلیل شد.
نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنیداری بین میزان رضایتمندی زناشویی در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی و افراد عادی وجود دارد (24/2_=t ؛ 02/0=p)؛ به این صورت که میانگین نمرات رضامندی زناشویی در OCDها کمتر از افراد عادی بود.
بحث: افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی میزان رضایتمندی زناشویی کمتری دارند. این نتایج میتواند تلویحاتی برای برنامهریزیهای مناسب در جهت درمان این بیماران داشته باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |