سال 12، شماره 11 - ( بهمن 1402/ پیاپی 92 1402 )
سال 12 شماره 11 صفحات 202-193 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی رحمان، رامسر، ایران. ، feyzbakhshfatemeh@gmail.com
2- استادیار، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی رحمان، رامسر، ایران.
3- مدرس مدعو، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی رحمان، رامسر، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی رحمان، رامسر، ایران.
3- مدرس مدعو، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی رحمان، رامسر، ایران.
چکیده: (245 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش میانجی عزت نفس در رابطه بین سبکهای فرزندپروری و سازگاری تحصیلی بود. پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی به روش معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشآموزان دختر دوره‌ی متوسطه اول شهر رودسر در سال تحصیلی 1401–1400 بودند و از این جامعه، 300 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه سبکهای فرزندپروری (بامریند، 1973، PSI)، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (1965، RSES) و پرسشنامه سازگاری تحصیلی (بیکر و سریاک، 1984، SACQ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد سبک فرزندپروری مقتدرانه و استبدادی بر سازگاری تحصیلی اثر مستقیم دارند (05/0)؛ در حالی که سبک سهل‌گیرانه اثر معنادار مستقیم بر سازگاری تحصیلی ندارد. از سوی دیگر نتایج نشان داد عزت نفس اثر مستقیم بر سازگاری تحصیلی دارد (05/0 P≤). همچنین تمامی سبکهای فرزندپروری دارای اثر غیر مستقیم بر سازگاری تحصیلی از طریق نقش میانجی عزت نفس دارند (05/0 P≤). مدل نهایی نیز از برازش خوبی برخوردار بود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت برای افزایش سازگاری تحصیلی در دانشآموزان، باید به سبکهای فرزندپروری والدین و به ویژه عزت نفس دانشآموزان توجه شود.
نوع مقاله: كاربردي |
موضوع مقاله:
روانشناسی تربیتی
دریافت: 1402/4/23 | ویرایش نهایی: 1402/12/8 | پذیرش: 1402/6/1 | انتشار الکترونیک: 1402/12/10
دریافت: 1402/4/23 | ویرایش نهایی: 1402/12/8 | پذیرش: 1402/6/1 | انتشار الکترونیک: 1402/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |