کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. ، zahrarasoli12@yahoo.com
چکیده: (۲۹۲۲ مشاهده)
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه نارضایتی از تصویر بدنی و ناگویی هیجانی با اعتیـاد بـه تلفنهای هوشمند نوجوانان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر و دختر دوره متوسطه دوم ناحیه 3 شهر تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بودند. نمونهای به حجم 150 نفر از میان آنان به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اعتیاد به تلفن هوشمند (SAS؛ کوان و همکاران، 2013)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20؛ بگبی و همکاران، 1994) و پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی (BICI؛ لیتلتون و همکاران، 2005) استفاده شد. دادهها با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون چندگانه، با استفاده از نرم افزار SPSS-23 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، بین ناگویی هیجانی و نارضایتی از تصویر بدن با اعتیاد به تلفن هوشمند رابطه مثبت معنیداری وجود داشت (01/0 >p). ضرایب استاندارد بتا نیز نشان داد ناگویی هیجانی (47/0=β) و نارضایتی از تصویر بدنی (31/0=β) قادر به پیشبینی اعتیاد به تلفنهای هوشمند بودند. در نهایت میتوان نتیجه گرفت که نارضایتی از تصویر بدن و ناگویی هیجانی در زمره متغیرهای مرتبط با اعتیاد به تلفنهای هوشمند بوده و توانایی پیشبینی آن را دارند.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اعتیاد دریافت: 1399/2/5 | پذیرش: 1399/3/4 | انتشار الکترونیک: 1399/8/10